“Adı Türk, dili Türkçe… Ama aklı başka yerden yönetilen bir kukla nasıl olur? 36 yıl boyunca bunu izledik.”
İhanet her zaman açıkça yapılmaz.
Bazen çok tanıdık bir isimle,
Bazen anadilimizde konuşan biriyle,
Bazen bizim gibi giyinen, bizim gibi selam veren biriyle yapılır.
İşte Ahmet Doğan ve onun etrafındakiler,
tam da bu modelin vücut bulmuş halidir:
Adı Türkçe,
Konuşması Türkçe,
Ama aklı, ruhu, sadakati başka yerlere kayıtlı.
Kimlikle İhanet Arasında Bir Maskeli Oyun
Türk halkı, temsil edildiğini sandı.
Çünkü karşısındaki isim kendisine benziyordu.
Ama bu benzerlik, aslında makyajlı bir teslimiyetin kılığıydı.
Ahmet Doğan yıllarca:
– Türk halkının taleplerini taşıyor gibi yaptı,
– Türk ismini kullanarak meşruiyet kazandı,
– Ama her kritik konuda Bulgar devletinin çıkarları doğrultusunda hareket etti.
Bulgar Devletinin “Sadık Adamı”
– Türk vakıflarının iadesinde sustu.
– Türkçe eğitimde geri adım atılmasına sessiz kaldı.
– Camilerin yıkımına tepki vermedi.
– 1989 zorunlu göçüne dair açık bir hesaplaşma başlatmadı.
– DPS içinde halktan çıkan hiçbir bağımsız lideri barındırmadı.
Çünkü görevi;
Türk halkını temsil etmek değil, Türk halkını dizginlemekti.
İhanet, Bilinçli Bir Tasarım
Bu isimler halkın içinden çıkmadı.
Onlar, devlet laboratuvarında üretilmiş,
halkın karşısına “sizin adamınız” kılığında sürülmüş sistem aparatlarıydı.
Bu yüzden yıllarca halka yakın gözüküp,
halktan gelen her hareketi sabote ettiler.
“Bizdenmiş Gibi” Konuşanlar
– Her seçimde “biz Türkler…” diye cümleye başladılar.
– “Birlik, beraberlik, kardeşlik” dediler.
– Ama o sözlerin içi boştu, soğuktu, samimiyetsizdi.
Çünkü Türk halkı için değil,
Türk halkını oyalamak için söylendi.
36 yıl boyunca bir makyajlı temsil tiyatrosu oynandı.
Sahnedekilerin görünüşü bizdendi;
Ama yazanlar, yönetenler, alkışlayanlar başkaydı.
Ve biz her perde açıldığında umutlandık…
Ama perde kapandığında kendimizi yine yalnız bulduk.
Unutma:
Bir milletin en tehlikeli düşmanı,
düşman gibi görünen değil; dost gibi görünüp, düşman gibi davranandır.