Hayatta bazı kelimeler vardır ki yürekle söylenir, canla yaşanır, ömürle taşınır.
Bu kelimeler ne sadece birer sözcüktür ne de yalnızca bir anlamdan ibarettir.
Onlar bir milleti ayakta tutan, bir insanı insan yapan, bir ömrü anlamlı kılan kutsal emanetlerdir.
Bugün, üç kelimenin önünde saygıyla eğiliyorum:
Allah, Ana, Vatan.
Allah
İnancımızın temeli, varlığımızın anlamı…
Darda kaldığımızda el açtığımız, sevindiğimizde ilk şükrettiğimiz yüce kudret.
O olmadan yol olmaz, umut olmaz, huzur hiç olmaz.
Allah, gönlümüzün sığınağı, ruhumuzun dayanağıdır.
Bir millet Allah’tan koptuğunda, kimliksizleşir.
Bir insan Allah’ı unuttuğunda, kalbi boşluğa düşer.
Allah sevgisiyle büyüyen nesiller; adaletli, merhametli ve dirayetli olur.
Ana
Sadece doğuran değil; koruyan, büyüten, yoğuran kadındır.
Her gözyaşımızı içine akıtan, her yaramıza nefesiyle merhem olan kutsal bir sığınaktır.
Ana kokusu, vatan kokusuna benzer; özlemi hiç bitmez.
Bir milletin kadınları ne kadar güçlü ise, o milletin yarını o kadar sağlamdır.
Anaya el kalkmaz, sövülmez, unutulmaz.
Çünkü her büyük adam bir annenin duasında büyümüştür.
Vatan
Topraktır ama sadece toprak değil.
Şehidin kanı, yetimin gözyaşı, anaların duasıdır.
Vatan, sadece sınırlarla çizilmez; yürekle savunulur.
Ezan susmasın, bayrak inmesin, ocak sönmesin diye nice yiğit toprağa düştü.
Vatan demek, geçmişe sadakat, bugüne emanet, yarına teminattır.
Vatanı olmayanın kimliği olmaz. Vatanı uğruna ölmeyen, hür yaşamayı hak etmez.
Bu üç kelime bizim kaderimizdir.
Allah bize yol,
Ana bize yön,
Vatan bize yuvadır.
Bu üçüne sadık kalan millet, asla yıkılmaz.
Bu üçüne sırt çeviren millet, ne kadar zengin olursa olsun, en sonunda yıkılır.
Gelin bugün bir kere daha yüksek sesle söyleyelim:
Allah için yaşarız, Ana için ağlarız, Vatan için ölürüz.