Ormanda kupkuru bir dal gibisin
Varsıllık içinde yoksul gibisin
Çırpınıp dursan da elsiz ayaksız
Son deminde esen bir yel gibisin
Önünü görmezsin düşersin boşa
Şirinlik etsen de gitmezsin hoşa
Işıksız kalırsın koşarsın loşa
Çamurlar taşıyan bir sel gibisin
Zavallılık edip dertler yanarsın
Dalkavuk çokçadır ona kanarsın
İyiyi anlamaz kötü anarsın
Dalgalarda su alan sal gibisin
Gerçeği bilmezsin işin yalandır
Sözünü bilmeyen artta kalandır
Haddini aşarak yaşam çalandır
İnsana kasteden bir el gibisin
Adil’im günleri bilir sayarım
İnsanlık erdemi asıl ayarım
İyiyle güzeli durmaz yayarım
Toprağın bağrında bir bel gibisin
Adil Hacıömeroğlu
11 Ağustos 2025