Hiç bir zaman anlamadı insanoğlu
Dünya kalsaydı Süleyman'a kalırdı!
Ölüm satın alınsaydı Nemrut tutar alırdı!
Çıkmadık cana derman olan Lokman Hekim ölmedi mi?
Bu yüzden hiç korkmadık biz 
Umudumuz Allah'tandı
Derdimize yüksel dedik, 
istediĝin kadar yüksel;
Nasıl olsa bitmeyecek misin!

Esas gerçekleri kaleminden damlatarak  Şair!

Ne garip değil mi;
Eşref-i mahlukat ve akıl bahşedilen tek varlık olmasına rağmen;
Öleceğini bilen ama ölmeyecekmiş gibi davranan tek varlıkmış insan!

Bunu Yaratan söylüyor ama yaratılan Yaratanı yalanlıyor. 
Mal mülk sahibi oldukça başka insanlara karşı üst mertebeye çıkma hissi ile; bu hissin kibirle karışımı; bu karışım arttıkça da güç budalası olmak niye!

Dünya altı milyar yaşında, kaç zengin gelmiş geçmiş; Bana on tane çok zengin sayabilir misiniz?
Sayamazsınız!
Ama onlarca bilim insanı sayarsınız!
Dünya’ya gelmiş geçmiş en zengini bilinen Nemrut'un hazinesinin sadece anahtarlarını yetmiş iki devenin taşıdığını duymuş muydunuz?
Peki Nemrut’un mezarının nerede olduğunu bilen var mı?
Ben bilmiyorum, duymadım da!

Hal böyleyken;
Peki, yaptığını onaylamadığın, gücünü kabul ettiğin insana karşı kabullenilmiş güç psikolojisiyle boyun eğmek, güçlünün zenginin gölgesinde yanında olduğunda özdeşim kurma mantığıyla kendini güçlü hissetmek onun  yalakalık yapmak; zenginin de gölgesinde yaşayanın göğüs kafesinde atan durunca da dünyevi yaşantının biteceği gerçeğine ters değil mi?

Servet Yaratana aitken, Yaratanın yarattığına verdiği servetten kaynaklı yaratılanı güç bilip Yaratanı öteleme,
yakınından uzağından da olsa şirk; akıl bile Allah’ınken, aklını yaratılanın aklına emanet etmek gönüllü emanet edilen akıl köleliği değil mi?

Yaratan mülk benim sen emanetçisin diyor, kul ise benim diyor!
Adamın biri daha yaşarken, ölüp gömüldükten sonra oğlunun okuması için mektup bırakıp, çorabıyla gömülmek istediğini vasiyet etmiş.

Siz hiç, makamıyla, parasıyla, malıyla, arabasıyla gömüleni duydunuz mu?
Ben, saydığım ilk üçünü duymadım, ama arabayla gömülen duydum.
Yabancı bir ülkede adamın birini çok sevdiği lüks arabasıyla gömdüler; ama mezarından ne motor sesi geldi, ne de hareketlenme oldu.
Demek ki şu ana kadar kullanmamış!

Biz de durum biraz farklı, vefat eden yakınını arabasıyla görülmesini isteyeni önce uyanırlar; ısrar ederse yakını ölmüş ne dediğini bilmiyor demezler,  ölen yerine daha yaşarken o arabayla canlı canlı gömülmekten beter ederler.

Aha basit bilinen bir örnek:
Zaman gelmiş, adam ölmüş, yıkamışlar. Oğlan, babasının ricasını hocaya anlatıp ısrar etse de hocayı ikna edememiş.
Babanın kabire konma işlemi bitip,  eve döndükten sonra babasının mektubu aklına gelmiş; ders niteliğinde paragrafın başta olduğu mektubu açıp bakmış;
“Ne oldu, imam, çorabımla bile gömülme mi kabul etmedi dimi. İşte Dünya malı böyle; çorabını bile götüremiyorsun!”

Malı mülkü bırak, aldığın nefesi doldurduğun ciğer ile; göğüs kafesinde taşıdığın; yukarıda yazdığım gibi atan kalbin bile senin değil, sadece emanet!
Neden mi?
Siz hiç nefes alabilen kalbi atan ölü gördünüz mü?
Öyle olsa zaten ölü olmaz!

Ölüm deyince; salakça bulduğum bir konu daha var:
Gücünü temsil edecek, özellikle de deniz  manzaralı fahiş fiyata mezar yerleri satın alarak; daha ölmeden, öldükten sonrasının konforunu düşünenler de var.

Aslında aynı metrekare alanı işgal edecek olan zengin ile fakir insan arasında öldükten sonra bile maddi fark var:
O fark ise; topraktaki haşerata ve neme daha fazla dayanacak olan zengin kaliteli kefeni ile; daha az dayanaksız fakir kefeni arasındaki fiyat farkı kadar!

Sanki, kalkıp, viskisini açıp sigarasını yakıp manzara seyredecek!

Herkez, ama herkez;
Güçlü kabul edip efendiye efendi diyenlerde; efendi olmayanlara efendi dedirtenler de;
Esas kimin Güç, kimin Efendi olduğunu anlayacak!
Unutmamalı; Allah, bizi kula yani yaratılana, kulluk yapmak için yaratmadı!
Alın size en güvenilir yerden kanıt:
Yüce Allah Zariyat Süresi 56. Ayeti’nde ne diyor:

Ben cinleri ve insanları, başka değil, sırf bana kulluk etsinler diye yarattım.

Bakın, kula, paraya, güce demiyor; Bana diyor Bana!

58. Ayetinde ise

Şüphesiz rızkı veren, sarsılmaz gücün sahibi olan yalnızca Allah’tır.
Rızkı veren benim diyor; başka bir ayette de Rızk benim garantimdedir buyuruyor. 
Eee,  o zaman güç, para sahibi sevdalılarının yalakası olmasının gereği ne!

Hayruk beşer (insablsrin en hayırlısı) habibim dediği  Hz. Muhammed’den bir hadis:
Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem bir hasır üzerinde yatıp uyumuştu. Uykudan uyandığında, hasır vücudunun yan tarafında iz bırakmıştı. Biz:
–Yâ Resûlallah! Sizin için bir döşek edinsek, dedik. Bunun üzerine Resûl-i Ekrem:
“Benim dünya ile ilgim ne kadar ki? Ben bu dünyada bir ağacın altında gölgelenen, sonra da oradan kalkıp giden binitli bir yolcu gibiyim”   (Tirmizî, Zühd 44 )
Aslında yapılan bütün ibadetlerin temeli; Allah'a karşı acizliğini kabul etme, kısaca özellikle Yaratana ve verdiği rızklarına karşı haddini bilmek üzerine kurulu!
Eğer sen haddini bilmiyorsan, istediğin kadar namaz kıl, oruç tut;  namaz ne yapsın, oruç ne yapsın!
Cebinde tomar tomar para, en modern araçlarda uzun yolculuk yapıp bu konfora alışanların; kısa yolculuk olsa da en yakınlarının taşıdığı tabutun rahatsızlığını yadırgamaması dileğiyle!

Hayırlı Ramazanlar diliyor;
Sağlık, huzur temennimle, saygılarımı sunuyorum!