Bugün, 20 Aralık 2025 Cumartesi
Vedasız gidişler vardır; ansızın ve habersizce. Kimselere hissettirmeden, kimselerin gözlerinin içine bakamadan. Bazen kelimelerin cümbüş kervanında afili olanları aramadan ve bazen de ardına bile bakmadan.
Vedasız gidişler vardır; yutkunursun, boğazında bir şeyler kavga eder ve sen manasızlaşırsın birden, umutların dağ gibi karşında dururken, sen kundaktaki bir aciz körpe misali biçaresindir. Ne dünyan anlaşılır ne de sessiz çığlıkların.
Bazen gitmek gerekir; tası tarafı toplayıp, uzaklaşmak ve hatta kaçmak gerekir. Belki de en iyi yol bu olmalıdır diye düşünürsün, sevdiklerinden bile uzaklaşmak gerekir. Elbiselerinden, koltuğundan ve hatta cebinde bulunan, hayatımızın yolunu belirleyen o kâğıt parçalarından bile uzaklaşmak gerekir.
Ki; anlaşılalım, nicedir sesimiz kimler tarafından duyulur, duyulur da cevap verilir diye…
Ki; anlayalım biz kimde ne etmişiz. Kim de ne kadarmışız diye…
Kimin akçesinde ne eder okkamız…
Beklenmeyen bir arızadır sadece görünürde olan ama yine de ölümlü dünyadayız. Sonuç ta bizde insanız neticesinde, makine değiliz ya!
Olur ya gitmek olduğu gibi gelmek olmaya bilir. Olur ya gelmek olduğu gibi görmek te olmayabilir. Elbette birilerinin tekerine çomak soktuk, birilerinin işini bozup, birilerine de parmak salladık.
Pişman mıyız?
Elbette pişman değiliz ve gelirsek eğer kaldığımız yerden devam. Ne demişler yaptıklarımız yapacaklarımızın teminatıdır diye. Ne demişler, huylu huyunu musallada terk edermiş diye.
Biz umutsuz değiliz asla ama musallayı da biliriz. Sevdiklerimizi toprak altında biriktirmeye başladığımız an, musalla bize muhabbet sandığı gibi gelmeye başladı ya hamd olsun, şükürler olsun…
Küçük bir beyin operasyonu geçirmek için birkaç gün aranızda olmayacağım helallik almak istedim.
Adettendir diye değil, olması gerekendir diye.
Hâşâ korktuğumuzdan değil, icap ettiğinden diye.
Kimsenin hakkı kalmasın biz de, biz de kimse de hak bırakmayalım.
Gelirsek kaldığımız yerden didişmeye devam ederiz. Hayat bu bir şekilde geçecek vesselam, gelemez isek bir “Hakan Dikmen” muhabbetidir der geçersiniz artık. Kiminiz dua ile kiminiz selam ile…
Kalın sağlıcakla…
