Bütün dinlerin inananlarının tek derdi, Vadeden Allah’ın (c.c) vadindeki Cennete ulaşabilmek olduğu aşikârdır. Hatta semavi dinler dışındaki inançlarda da, beklenen, arzu edilen, huzur, rahatlık kısaca ulaşılmak istenen Nirvana’dır, Birey ulaşmak istediğine, ulaşabilme adına ortaya koyduğu tavır, kendi nefsi, helva ve hevesleri noktasında mı olacak, yoksa Cennet vaadini veren Allah’ın (c.c) ulaşılmasını istediği cennete ulaşabilmenin yolununda, Zatının ortaya koyduğu şartlara bağlı olduğumudur.
Semavi dinler Allah (c.c) tarafından gönderildiği son olarak ta Hz. Muhammed (a.s) ile bizlere, insanoğluna ikazı niteliğindeki Kuran ile olmuştur.
Kuran bizlere son ikaz olarak Cennete ulaşanların kimler olacağını bakın İlahi hükümde nasıl bildirmiş.
Allah, cennete girmek için üç şart belirlemiştir: 1) Allah’a şirksiz imân, 2) Âhiret gününe imân 3) Sâlih amel: Allah’a ibâdet etmek ve yararlı iş yapmak. İşte bu şartları yerine getiren her kul, Kur’an’a göre cennetliktir.
1 ve 2. açıklamadan anladığımız Tevhidi iman hakikati içinde, kayıtsız şartsız teslimiyetin getirisi olarak Salih ameller, yani hakkıyla kul olarak ibadetin yalnızca Allaha yapılacağı, ibadetlerimizin dışında ki tüm sosyal hayatımızın, ibadetlerimizi yaptığımız ruh üzere yaşayarak, aile hayatından tutun, hayatımızın her alan ve sahasında Allaha göre davranmaktır. Kısa insan yaratılış gayesine uygun olarak yaşamasıdır ki, gayeye uygun yaşayanların Cennet gitmesi kaçınılmaz bir sondur ki, Dönüş yalnız Allaha (c.c) aittir. Yoksa Cehennemi açmış ağzını, kıyamet kopsun diye dua eder buluruz.
Cennet O kadar kolay elde edilecek bir leyla değil, Mecnun olunmadan Leylayı sevmek olur mu? Olursa da aşk değil, heva ve heves olduğunu, nasıl anlatılır ki.
Bizim Nirvana’mız Allah’ımızın rızasının mükâfatı karsısında Vadi olan Cennet mi? yoksa Zatının bizden razı olmasımıdır desek, herkes diyecek ki rızayı ilahidir muradımız. Rıza’yı ilahide murat edilenen için fedakârlıklar gerekmez mı, Mecnunun Leylası misali, Cennet eğer kulun Leylası, Nirvana’sı ise
A’râf Süresi 156. ayetin ardından, Allah’a şirksiz, ahirete şeksiz inanan ve salih amel yapan her ilahi din mensubunun cennetle müjdelendiğini ifade etmiştir.
Erkek veya kadından her kim inanarak güzel işler yaparsa, işte öyle kimseler cennete girerler ve zerre kadar haksızlığa uğratılmazlar.
Peki derdi Cennet olanlar, olarak ne haldeyiz, Cennete ulaşabilmek adına, Namaz kılar, doğru yoldan bizi ayırma ya rab der, namaz sonrasında ne kadar Cehenneme giden yollardan kendisini bir türlü Cennet yoluna döndüremez ise kılınan Namazlar içinde Hz Allah’ımız (c.c.) Maun suresi ile ne kadar net anlatmıştır.
1- Dini yalanlayanı gördün mü?
2- İşte o, öksüzü iter, kakar.
3- Yoksulu doyurmaya önayak olmaz.
4- Vay, o namaz kılanların haline ki;
5- Onlar kıldıkları namazdan gafildirler.
6- Onlar gösteriş yaparlar.
7- En ufak bir yardımı esirgerler.
Bu kıldıkları namazlarından gafil olan namaz kılanların helak edilmelerine ilişkin bir beddua veya tehdittir. Kimdir acaba kıldıkları namazlarından gafil olan bu kimseler?
İşte onlar gösteriş yapanlardır, iyiliğe engel olanlardır. Onlar namaz kılarlar fakat namazı hakkı ile ikame etmezler. Namazın hareketlerini yerine getirir, namazın dualarını okurlar fakat kalpleri namaz gerçeğine, namazda okunan Kur’an’a, dualara ve tesbihlere ve bu tesbihlerdeki gerçeğe katılmaz.
Onlar namazı sırf Allah için değil, insanlara gösteriş için kılarlar. İşte bu nedenle onlar namazlarından gafildirler. O’ndan habersizdirler. O’nu hakkı ile ikame etmezler. İnsandan asıl istenen namazı ikame etmektir. Sırf onu eda etmek değildir. Namazı ikame etmek ise ancak onun gerçeğini yaşamak ve onu yalnız Allah için kılmakla olur.
Namaz bir şekil üzere ibadet olsa dahi her şekil, her hareket Allaha (c.c) teslimiyetin beden dili ile ifadesidir ki, okuduğumuz sure ve dualar lisan iledir.
Hanı iman hakikati noktasında dil ile ikrar, kalp ile tastık gerekir kaidesi ışığı altında namazda dilimiz söyler bedenimiz tastık eder, namazdaki vucümuz ile yaptığımız ellerimizi kulaklarımız hizasında kaldırmak, ellerimizi bağlamak, rukuya varmak, kıyama kalkmak ve sonunda sadece senin huzurunda anlımı yere korum. Yoksa kuru bir şekildir, aynı dili ile söyleyip kalbi ile tastık etmeyenlerin hayatları içerinde toplumsal yaşantısı ile ortaya koyduğu eylemler söylemler gibi Zina haram der, yapar, İçki haram der, içer, faiz haram der, bankadan, tefeciden beter zihniyetle yaşar ve davranır gibi, Tabiiki kalpleri en iyi bilen Hz Allah’tır.(c.c)
Namazlarını gaflet içinde eda eden bu namaz kılanların işlerinde namaz bu yüzden etkilerini göstermez. Ve bu nedenle onlar yardımlaşmayı engellerler. İnsan olan kardeşlerine yardımı; hayır ve iyiliği engellerler, param değer kaybediyor der verdiği borun geri dönüşünce baka faizini esas alır misali. Yani Allah’ın kullarından iyiliği esirgerler. Eğer onlar gerçekten namazı Allah için ikame etselerdi, onun kullarından iyiliği esirgemezlerdi. İşte Allah katında kabul edilen gerçek ibadetin mihengi budur.
Böylece bir kere daha kendimizi bu inanç gerçeğinin önünde bu dinin karakterinin önünde buluyoruz. Görüyoruz ki Kur’an’ın apaçık bir hükmü namazı hakkı ile ikame etmedikleri için namaz kılanları “veyl” ile uyarıyor. Namazı ruhsuz bir şekilde sırf hareketleri ile eda ettikleri için, namazda kendilerini sırf Allah’a vermedikleri için, gösteriş hareketleri ile namaz kıldıkları için. Bundan dolayı namaz onların kalplerinde ve eylemlerinde etkisini bırakmamıştır. Öyle ise bu namaz boşa gitmiştir. Hatta bu namaz ağır bir biçimde, cezalandırmayı gerektiren bir günaha dönüşmüştür. Yani Cennete gitmek için kılınan namazlarımızın akıbetinde Cehennemin derdi devreye giriyor. Yanı Kulluğumuzu hakkıyla yapanlar için Cennet, yaptığını zannedenler için CEHENNEM.
Cennet, Cehennemde insan denen varlığın yaratılış gayesine uygun tavır ortaya koyanların ilahi mahkemenin sonuncunda ulaşacağı Nirvana’dır,
Allah’ım bizlere Nirvana’sı Cennet olan kullarından eylesin.
Selam ve Dua ile. Kardeşiniz Adnan Şimşek
