Bugün, 17 Aralık 2025 Çarşamba
İnsanın büyüklüğü nereden belli olur?
Kendi emeğinden, karakterinden, yol yürüyüşünden…
Ama bazıları var ki;
bir kurumun arkasına geçiyor,
bir markanın, bir makamın altına sığınıyor,
sonra aynaya bakıp kendine diyor ki:
“Ben ne büyük adamım!”
Hayır dostum, sen büyük değilsin.
Sadece gölgedesin.
O da senin değil;
oturduğun taşın, tutunduğun markanın, arkasına gizlendiğin kurumun gölgesi.
Gölgeyi Karizma Sananlar
Bakın etrafınıza.
Ceketine amblem takınca, kimlik kartı boynuna asınca,
birdenbire “caka” yapan bir tayfa var.
Kendini “önemli” sanıyorlar.
Halbuki o yaka kartı çıkınca ortada hiçbir şey yok.
Ne akıl, ne birikim, ne iz bırakacak bir değer…
Sadece unvanla şişirilmiş boş balonlar.
Başkasının İtibarını Üzerine Giyenler
Bir kurum yıllardır çalışır, üretir, itibar kazanır.
Sonra biri gelir, o kuruma girer,
iki toplantıya katılır, üç maile yanıt verir,
sonra başlar:
“Ben falanca yerde çalışıyorum.”
“Ben falanca markayı temsil ediyorum.”
Sahi sen kimsin?
Sen sadece o kurumun geçici misafirisin.
Ama öyle bir sahipleniyorsun ki,
kendini kurum sanıyorsun.
“Ben Olmasam Çökersiniz” Havası
Hele bir de birkaç kişi tarafından pohpohlanmışsa,
tam bir kibir fırtınası başlar:
“Benim sayemde burası bu halde.”
“Ben çekilirsem, sistem çöker.”
Güler misin, ağlar mısın?
Sen geri çekil, bak bakalım kimse fark ediyor mu?
Sen çıkınca kuruma güneş daha erken doğuyor belki de.
Çünkü sen gölgeymişsin,
ışık değil.
Kendi Adına Ne Bıraktın?
Haydi sor kendine:
O kurumdan, o firmadan ayrıldığında seni kim arar?
İsmin, sadece mail arşivlerinde mi kalacak?
Yoksa seninle birlikte anılacak bir dürüstlük, bir katkı, bir emek mi olacak?
Gölge büyük olabilir,
ama gölgenin adamı olmakla,
adam olmak aynı şey değil.
Başkasının itibarına sığınarak büyüklük taslayanlar,
bir gün o gölge çekilince
çıplak kalacaklarını unutuyorlar.
Unutmayın:
Gölge geçici, gerçek iz kalıcıdır.
Ve gerçek büyükler
kimsenin arkasına gizlenmez.
Çünkü onlar
kendi gölgelerini üretirler.
