ERMENİSTAN TATBİKATI ve DOMUZ AVCILARI 

Yazıma, bir köşe yazısında başlangıç olmayacak iki garip soruyla başlayayım:

1- Hiç domuz avladınız mı?

2-Domuz avlayan domuz avcısından hiç domuz avcılığı ile ilgili hikaye duydunuz mu?

Ben avlamadım ama, üniversiteden bir arkadaşım anlatmıştı bilgilerimi tazeleyeyim daha fazla ayrıntılı bilgi alayım diye hiçbir zahmet ve masraftan kaçınmayarak  arkadaşım Hüseyin Yaşar Köylü'yü arayıp fazlasıyla bilgi aldım.

Üniversitedeki arkadaşım, belirli saatlerde bir yere gelen hayvanı, hiç konuşmadan sessizce, sigara içmeden saatlerce  beklediklerini anlatıp lafını bitirdikten sonra, kafasını bana doğru iyice çevirip gözlerini gözlerime kilitleyip;

“Sana göre değil, ben domuz avına gitsem seni götürmem, götürmek isteyene de kesinlikle götürme derim”

Arkadaşın bu açık sözlülüğüne Domuzları bilmem de ben alınmıştım!

Hüseyin ise, bir yerde pusu attıklarını, av köpeklerinin gidip domuzu bulduğunu, pusu attıkları yere yani çembere getirdiklerini söylüyor. 

Bu bana, Türk Devletleri'nin, Osmanlı'nın yıllarca savaşlarda kullandığı kurt kapanını anımsattı. 

Av köpekleri sadece domuzu savaşa karışmıyor kışkırtıp savaşın içine itiyor. 

Domuzun sonunu da malumunuz.

Av köpeklerine saygısızlık olmasın,  av köpekleri değil, av köpeklerinin yaptığı da Fransa’yı hatırlatmasına rağmen Fransa’yı hatırlattı diye yazmayacağım. 

Alınsam da, konuşmadan, sigara içmeden, ses çıkarmayıp domuz gelecek; veya köpeğin keyfi olacak performansı yetecek te de domuzu getirecek diye sigara içmeden sessizce bekleyeceğim gerçekten bana göre değil!

Bana göre olmayan, kar-kış, fırtına-tipi dinlemeyen attığını istediği yerden vuran tam da domuz avcılarına göre ki;

Devlete ödeyeceği harç parasından kaçtığı için resmi sayıya dahil olmayan  kaçak avlananlar haricinde, üç yüz binden fazla ruhsatlı domuz avcısı var. 

Pusu olayı da bana ters; domuz avcılığı mantığına ters olsa da, domuzu ininde bulup işini bitireceksin!

Benim kafam buna, bu kadarına çalışır!

Domuz avcısı, domuz dedin; arada da Fransa'yı karıştırdın; mevzu ne kardaş diyenler için esas mevzuya geçiyorum:

Geçenlerde bir haber öğrendim:

Ermenistan yedek askerlerini de toplayıp 5.000 kişiyle kendilerine göre çok büyük bir orduyla kapsamlı bir tatbikat yapacakmış. 

Öncelikli olarak ilk soru olarak;

“Len, cephedeki üç senedir haliniz ortada neyin tatbikatı” diye sorarlar adama! 

Yetkililerinin açıklamalarına göre; bu tatbikatı, düşmana gövde gösterisi; korku salmak amaçlı yapıyorlarmış. 

Korkacak olan düşman kim?

Öncelikli, Azerbaycan sonra da Türkiye 

Sayı vererek, 5.000 sayısını kocaman kocaman adlandırıyorlar; olay rakam vererek korku salıp algı yapmak ya; Ermenilere yardımcı olmak açısından  ben de birkaç sayı verip algılarına algı katayım. 

Yukarda yazdım, resmi kayıtlardaki domuz avcısı sayısı üç yüz binden fazla;

Tovuz Saldırısı sonrasında, savaşmaya hazırız diyerek gönüllü olarak orduya başvuran Azerbaycan Hanımların sayısı 

İki yüz yetmiş binden fazla. 

Çanakkale Savaşı'nda, savaşa yardıma gelen Azerbaycanlı gönüllü sayısının üç binden fazla olduğunu da hatırlatırım. 

Şunu da araya sıkıştırayım; ülkelerinde ailelerine bakmayıp, aç kaldıkları için Türkiye'de güven içinde kaçak çalışan, kazandıkları parayı Ermenistan'daki ailelerine para gönderen iki yüz binden fazla Ermeni var. 

Kırk sekiz saat içinde, Türkiye'nin yirmi milyondan; Azerbaycan'ın iki milyondan fazla asker çıkarma potansiyeli olduğuna hiç girmeyeceğim. 

Hem bir defa;

Azerbaycan ordusunun yemek ihtiyacını karşılamak için bile beş binden fazla aşçı ve aşçı yardımcısı lazım!

Aramızda, “Aşçı ve aşçı yardımcısına savaş mı kazanılır?” diye soranlar çıkarsa; “kazanılmış bile” der, kazanılmaz diye ısrar edenlere;

Ayni zamanda bir tarihçi olarak, 25-26 Ekim 1596'daki Haçova Savaşı'nı araştırmalarını tavsiye eder, öğretmen olarak ta araştırma ödevi verir, ödevlendiririm. 

Hem aşçının askerlerin temel ihtiyacı olan gıda ihtiyacını karşılama kabiliyetini küçümsemeyin;

Kısa menzilli düşman kafasına güdümlenebilme teknik özelliği olan kepçeleri, o kadar askeri doyuracak kadar kısa menzilde birden fazla düşman kafasını ilk atışta aynı anda tahrip edecek kadar  daha etkili koca koca kazanları var!

Son zamanlarda yaptığımız ve açıklamadığımız silahların aşçı kepçesi ve kazanından daha etkili olduğunu  söylemeye, dem vurmaya gerek bile yok diye düşünüyorum!

Yukarıda verdiğim rakamlar ortadayken ve Ermenistan'ın depresyonluk hali düşünürsek; Hindistan'dan aldıkları füzelerle gövde gösterisi yapsalarda, yaptıkları ve yapacakları bizi zaten korkutmaz o ayrı da;

Bu bizleri korkutmadan öte kendi halkına bakın “diriyiz, ayaktayız, güçlüyüz” imajı algısı vermek, yeşil reçeteyle satılan ağır dozajlı uyuşturucu mahiyette antidepresanı yutturmak!

Ben kısaca bu tatbikatı, karanlıkta mezarlığın kenarından geçerken korkuyu bastırmak için ıslak çalmaya benzetiyorum!

Ne derece etkili olurlar, o da benim-bizim değil halkıyla kendisinin sorunu!

Yapacakları tatbikatta cağrılacak yaş ortalaması, kaç tane yaşlı amca-teyze sayısı var ona da girmeyeceğim. 

Benim.matematiğim kötüdür ben hesap edemem o ayrı da

Yukarıda yazdığım rakamların, tatbikata katılacak asker sayısının kaç katı olduğunu lütfen siz de hesap edip kafanızı yormayın; 

Bu yazıyı okuyacak olan, Kentron Semti Nalbantyan Caddesi'nde Ermeni İstihbaratındaki koltuklarında kıçlarını yayarak oturan Ermeni istihbaratçılar hesap etsin. 

Bu arada bunlar özellikle Fransızların gazına gelip te beş bin kişiyle ayda yılda bir çok geniş çaplı tatbikat yapıyorlar ya; domuz avcıları, özellikle Ermeni tv ve gazetelerine konu olmasalar da av mevsiminde üç yüz bin kişiyle sürekli tatbikat yapıyorlar! 

İki ayak fazla olmasına rağmen kaçamayan domuza yaptıklarını resimlerden görün;

Gerçi, domuzdan iki ayağı eksiklerin yakın tarihte nasıl kaçıp kurtulduklarını yazan tarih beni yalancı çıkarır o da ayrı!

İyi de onlar domuz avcısı, Ermeni askeri ise ne alaka, iki ayaklı domuz mu olur diye sormayın;

Domuzsa neden olmasın diye kinaye bir cevap verir, anlayanın anlaması için kenara çekilirim!

Yazıma burada son verirken; Ermeni İstihbaratı özellikle de başkanı Arman Abazyan hariç herkese;

Sağlık, huzur diliyor, saygılarımı sunuyorum!

Hasan barın