Dönülmez akşamın ufkundayız!

6. Teşvik Bölgesine alınma sözü rafa kalktı gibi… 

Ya da sessiz sedasız bölgeye alındık, bizim haberimiz yok. Bahse konu durumu aylar önce şehrimizin vekillerinden birisine sorduğumuzda; şehrimizin nüfus ile orantısından bahsederek, gelir seviyesine falan dokunarak hem de tarih verip, 2024 yılının sonlarına doğru falan diyerek bir şekilde geçiştirdi, biz de kahvaltısıyla beraber yedik gitti. Oysaki nüfusu bizden daha az sayıda olup ta veya daha fazla olup ta bu teşvik kapsamında olan illerimiz gözümüzün önündeyken bize bu şekilde bir cevap verilmesi maksadının çok üstünde bir üsluptu ama olsun dediğimiz gibi kahvaltısıyla birlikte yedik gitti, hatta unuttuk bile! 

Bu şehire Doğu Ekspresini unutturmak için bölge müdürlüğü bile açtık, ekspresin duraklama saatini de söyleyenlerin yalancısıyım, lütfedip 3 saate kadar çıkarmışlar. Samimi olarak söylemek gerekirse şehrin içinden geçen bir ray hattı olmasa idi ve bu ray hattı da, yeniden inşa edilecek olsa idi inanın Erzurum buna dâhil edilmezdi. 

Rayların keyfini Kars ile Iğdır sürüyordu, aralarına Diyarbakır ve Van’ı da eklediler. Oldu da bitti Maşallah…

Erzurum mu? 

Trabzon’a inen uçaklardaki yolcularını otobüsle toptan olarak, Kop’tan indirmeye devam etsinler, nelerine yetmiyor? Hem fena mı, deniz havası almış olurlar! Mis gibi su kokusunu, yosun kokusunu çekin ciğerlerinize çekin…     

Çözülemeyen o kadar çok tezat işimiz var ki; hangisine el atacağımızı şaşırıyoruz. Az önce bahsini dahi açmaya korktuğumuz havaalanına dokunsak, aklımıza uçak geliyor sönüp kalıyoruz, Raylı sistem diyoruz, umudumuzu köfte niyetine yediğimiz yanımıza kâr bile kalamıyor. Kimsenin bize deniz getirmek gibi bir niyeti de olmadığına göre bu şehirde bulunan kamu kurum ve kuruluşlarıyla birlikte geçinip gideceğiz artık. 

Hem de onu bile tam olarak yapamadan. “Ödenek yok” savuşturmasını duymayanımız var ise bir kuruma mal versin, anlar ne demek istediğimizi.  

Çok basit bir örnekle konuyu deşmeden geçiştirelim sadece; 

Bu şehrin esnafından, iş insanından, üreticisinden, toptancısından veya tedarikçisinden yapılan alımların parasını, zamanında ve günü gününe ödeyen bir kurumumuz var mı? En yakın kaç ayda ödenek gelir de, ödemelerinizi yaparsınız siz? Hem de ilk gün hesabı üzerinden. 

Kendi alacağınıza cevvalliğinizi, ödemenizde de gösterseniz var ya bu meydan bize piknik alanı olur da neyse! Hâlbuki şehir dışı alımlarında keş para ödendiğini şahsen bilenlerdenim!

Üniversitelerimizin durumu rektör hocalarımızın akademik ve iyi niyetli bakış açılarına göre sorunsuz ve sınırsız ama bizim bakış açımıza göre de cahilane de olsa, vasatın altında bile değil. Birisi tarım arazisinin üzerine döktüğü beton yığınlarıyla övünerek, ilimizin tarım geleceğini ilmi olarak kurtarmaya çalışırken; diğeri de elinde asası gelene-gidene sallayarak “benden daha kralının” dercesine kendisini avutmaktan öte gidemiyor. Ne yapsın gariplerim sayılı gün dediğiniz nedir ki? Anın keyfini çıkarmak işte tam buna denir. 

Ben ne dersem o! 

Benden daha kralının…

Hizmet mi?

O dediğinizin ne olduğunu bilmiyorum ama her halım iyi bir şey olsa gerekir ki, nerede ne duysam, hemen herkes onun peşinden koşuyor. 

“ şu hizmeti getireceğim, bu hizmeti getireceğim”

Bir gelemedi gitti şu ile bu hizmet!

Ama bu “hizmet”in farkında olanlar farkındalıklarıyla avantajlarından yararlanıyorlar. Şu anda şehrimizde yapılan ve dünyanın gözü kulağı olan sağırlar olimpiyatına bile işaret dilini tam olarak anlamayan tercümanlarını Ankara’dan kendileri getirmişler. KODA larını doldurmuşlar. İki üniversitesi olan şehrimizde işaret dili bilen kimsemiz yok ya, adamlar ne yapsın?  Bu arada bütün angaryalarını emirlerinde çalışan maraba misali bize yaptırırken, ödenek gerektiren çalışmalarına gerekecek elemanları da kendi bünyelerinden, Ankara’dan temin yolunu seçiyorlar. Şehrimizde maraba niyetine boğaz tokluğuna sözüm ona gönüllü olarak çalıştırdıkları çocuklara da, öğlenleri sandviç veriyorlar. 

Başka ne olsun canlarının sağlığı, sandviç vermişler neyinize yetmiyor!

Demokrasilerde hizmet böyle verilir… Kapitalist sistemin “yeseniz de bu, yemeseniz de” sloganıyla hem de…

Bakınız neredeyse şehir stadında da aynı şey oldu. Konularında uzmanlığın ötesinde uzman olan vekillerimiz, şehrimize yapılacak olan stadın son halinin beğenisine oturmuşlar. Yanlarında bu şehirden, bu stadı kullanacak olanlardan, bu stad ta top koşturacak olanlardan, tribünlerde oturup karşılaşmaları izleyecek olanlardan, kışın soğuğunu, yazın sıcağını ve hatta yağmurunu, tozunu çekecek olanlardan kimseler olmadan. 

Gerçi biz haddimiz olmadan yine cahilliğimizden yorum yaptık ya neyse ama yine de gönül isterdi ki o toplantıda en azından bir taraftar götürüp, “nasıl stadımızın yeni hali” diye bir fikrini sorsalardı ama canları sağ olsun, iş acil olunca böyle oluyormuş demek ki! 

Hem ne gereği var ki; biz onları boşuna mı vekilimiz yaptık, madem biz gidecektik oraya vekil neden tayin ettik ki değil mi?

Ne olurdu uçak konusunda da,  Doğu Ekspresi konusunda da, tarım arazilerine dökülen beton konusunda da, Ağrı’ya hasta sevk eden hastanelerimiz konusunda da, ameliyatları malzeme yok diye erteleyen zihniyet konusunda da, 6.Teşvik Bölgesine dâhil edilebilmemiz konusunda da ve daha yüzlerce konuda da bu hassasiyet gösterilse idi…  

Bu işler böyle mi yapılıyor? 

Gelmediğinden dolayı da ben vaz geçtim, bir öğrenemedik gitti şu hizmeti!

Hizmet gelmemiş, peh;

Kimin umurunda ki?

Vesselam…

Somali’de ne işimiz var diye ahkâm kesenler ile Somali’ye karargâh kurmalıyız diyen zihniyetlerin aynı çatı altında bulunmasının zararını işte biz böyle arada kalarak görüyoruz. Hem de Somali’de atılan adımın mantığını çözemeyenlerin, bu adımı atanlara meydan okuması tezatlığı içerisinde…

Mahalli İdareler seçimine sayılı günler kaldı. 

Somali mantığını, Libya mantığını, Akdeniz mantığını, Karadeniz mantığını göremeden ve dahi çözmeden mahalli idare seçimine kalkışanların yapacağı tartışma da tarım arazisi üzerine betonlaşma yapanların zihniyetiyle aynı olacaktır bilinsin istedim.

Zaten, oturup şöyle mantıklı olarak şehir havasını koklayanların bu tezatlığı çözememesi; akla abes bir iştigaldir…

Nasıl olsa hemen her kes bir yönde, kendisine göre doğru rotasına veya kafasına göre uçup duruyor. Öncelik menfaat olmuş, öncelik makam olmuş.

Öncelik her daim olduğu gibi cebimizi düşünmek olmuş.

Hizmet nedir? Kimin umurunda!

Değil mi ki afakî miktarlarda hem de fahiş fiyatlarla artan kiraların farkında bile değil kimse. Sektörler sektör doğurur olmuş, her köşe başını bir Deli Dumrul tutmuş, kimse farkında değil. Ev sahipleri bile kendi dairelerini elleriyle hazırlamış oldukları afişlerle “emlakçılık” yaparak kiraya verip artı emlakçılık parası adı altında, havadan para kazanır olmuşlar. Kim farkında acaba? Yetmedi bir de bu sıralar depozito olayı başladı. 10 lira kira, 10 lira emlakçıya ve 10 lira da depozito ve ortalama 5 lirada abonelikler tuttuğunu sayalım taşıma ve nakliye de 10 lira olsa, gitti havaya 45-50 lira. En düşük emekli maaşı 10 liraya yükseltildi ya, emeklimiz 5 ay boyunca hiçbir şey yemeden içmeden bu hesabı kapatsın. Hatta yememeye ve içmemeye devam ederek aldığı maaşını kiraya versin. Birilerinin, emeklilerin 10 liralık evlerde ne işi var gitsin 2-3 liralık sobalı evde otursun dediğini duyar gibi oluyorum. Haklısınız emeklinin haddine mi düşmüş insan gibi yaşamak! Herkes haddini bilecek ve layıkıyla yaşayacak… Eyyy ev sahipleri siz “ah” almanın ne demek olduğunu biliyor musunuz bilmem ama aldığınız ahların sizi ne zaman çarpacağına, bekleyerek ve inanarak hazır olun.

Biz bunu Gölcük’te ve dahi geçen yıl bu zamanlarda gördük ve çok ama çok üzüldük, yüreğimizin yangını halen daha geçmedi. Onlarca evi olanlar ile evi olmayanların ekmek sırasındaki yalnızlığını Rabbim hiçbir kuluna yaşatmasın inşallah…

Ammaaaa velâkin;  anlamam BEN… BENİM evimin değeri bu, işinize gelir ise diye “BEN” lik yapıp diretirseniz o zaman;  

O ki adil-i mutlaktır.

Bu emlakçı terörüne daha fazla büyümeden dur diyecek bir babayiğit yok mu? Sorarım size. Hem de depozito istiyorlar. Bu da yeni bir para kazanma tezgâhı, alacaksın bugün ki değerden 10 tl yi koyacaksın cebine yiyip dolaşacaksın ve 2-3 yıl sonra evden çıkarken verirse sana yine 10 lira verip yollayacak. Allah aşkına siz ne içiyorsunuz, bize de söyleyin de biz de içelim sizin gibi kafamız güzel olsun, hayata ve dünyaya tozpembe bakalım. Bir gün öncesinin ekonomi dengesizliğine yetişemezken yıllar sonrasına depozito…

Dedik ya kapitalist sistemin “yeseniz de bu, yemeseniz de” mantık dayatması.

Acaba diyorum maliye bakanlığımız yanı sıra yetkililerimiz, bu her köşe başını tutmuş“Deli Dumrul” ların farkında mı? Ne tür bir kontrolleri veya takipleri var.

Ele silah alıp köşe başında gasp edecek birilerini beklemeye veya soymaya gerek kalmadı ki, bu işi kanuni yollardan ve sıkıntısız yapmanın yolumu yok sanki?

Bizler uçağın, trenin, zamların ve kavuşamadığımız söyleyemediğimiz binlerce problemin takibini yaparken, birileri de bu şekilde alttan alttan malı götürmeye başlamış. 

Kolay para kazanmanın yolu! 

Öte yandan emekliye 3 lira ikramiye verdiği için muştu beklentisine yatanlara da selam olsun.  

Dedik ya hemen herkes bir keyfin ve amacın peşinde, biz ise çaresizce dişlediğimiz acımızı hiç kimsenin ama hiç kimsenin umurunda olmadığını bildiğimiz halde, arabeske dökerek mırıldanmaya alıştık nasıl olsa.

Ne diyorduk?

Nasıl olsa “dönülmez akşamın ufkundayız, vakit çok geç. Bu son fasıldır ey ömrüm, nasıl geçersen geç”…