İnsanların yaşamlarında öz güven çok önemlidir. Onun insan yetişme çağlarında aranan, istenilen, planlanmış ve beklenen bir çocuk olarak dünyaya gelmesini ister. Çocuklar döneminde arzulanan bir bebek olarak geçirilmiş olan bireylerde kendine güven daha kolay yaşanacaktır. Bu çocuk yetişkin yaşlara geldiğinde kendine güvenli olacağı için ev ve iş ortamında başarılı olacaktır. Başarılı durumun ilk şartı kişinin medeni cesaretinin bulunmasıdır. Medeni cesareti olan kişi girişimi yapar ve sorumluluğunu alır. Sorumluluk almaktan mutludur. Gereksiz korkular yoktur. Sorumluluk sırasında kontrollerini koyar. Sınırlarını çizer. Gereksiz ve kaldırılamaz kadar yük almaz.

Özgüvenin ilk temeli bebekle annenin şartı olmadan ilişkiyle başlar. Bebeğin ilk yıllarında annesini ortaya çıkardığının var olduğu temel güven duygusudur. Bebekler annelerindeki şevkat, sevgi, kaygı, hırs, öfke, üzüntü gibi duygu duyguları. Çiftler çocuk sahibi olmaya karar verdiklerinde çözmelidirler. Çocuk sorunlarıyla karışık karışmış bir aile ortamında dünyaya gelmemeli. Bebeğin dış dünyaya olan izlenimleri annenin yansıttığı duygular yoluyla olur. Bebeklik dönemi temel güven konusunda ilk yıllarda anne ile olan ilişki ön plana çıkar. 2-6 yaş döneminde baba ve tüm aile bireyleri girer. Bugünün büyük şehirlerdeki çekirdek aile şeklinde oldukları için çocuktaki temel güvenin yayılması anne ve babaya düşüyor. Aileler bizlerin yaşadığı sıkıntılarımızı, zorluklarımızı belli görmüyoruz derler. Çocuklar bebek olsalar bile ailede bir takım sorunları olup rahat algılarlar ve fark ederler. Mimikler ve ses tonu onları her zaman ele alacak. Çocuğun istenen bir çocuk olduğunu da bu işaretlerden anlar. Yakın çevrede çatışma aileden kendisiyle ilgili edindiği değer ya da değersizlikte ayrılır. Örneğin aile ortamındaki değersizlik seviyeleriyle büyümüş bir çocuk okula başlama başarısızlığıyla karşılaşırsa değersizlik değerleri gelişmiş olur. Aile içinde kendisine verilen bir çocuk süresinde başarısızlık daha sağlıklı karşılar. Bu başarısızlıkla nasıl savaşılacağı çalışır.

Özgüven Yetersizliğinde Ailenin Rolü :

Özgüvenin yeteri kadar gelişememesinde sürdürülmesinde desteklerin süreleri kadar aşırı korumacı ailelerin de olumsuz etkileri olur. Böyle bir aile çalışmasının yapılması gerekir. Çocuk adına karar verir. Çocuk adına düşünürler. Ailenin bu çocuklarına yardımcı olabilmesi için süreçleri değişirler. Çocuğun sorumluluğu üstlenmelidir. Eğer kendi kendine seçim yapmayı başaramazsa kazanamaz. Bu tür çocuklarda ben yapamam, ben beceriksizliğim duygusu oluşur. Bu, patlamaların meydana gelmesini engeller. Hatta bu duruma devam ederse çocuk artık annesine sormadan hiçbir işi yapamayan hale gelir.

Çocuklar büyüyorlar. Kendi kararlarını vermek zorundalar. İnsanların ilerleyebilmesi için, hayatta başarılı olabilmek için riske girmek, kendi kararlarını kendilerinin vermeleri önemlidir. Sorunlarını çözmesi gerekir. Çocuğun kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenmesi gerekir. Yapmadan öğrenilemez. Büyüdüğünde hayatta kalan korkan, karar veremeyen bir birey olur.

Özgüveni azaltan düşünceleri biri de karşılaştırmaktır. Başkalarıyla, kardeşleriyle, komşu çocuklarıyla karşılaştırılmamalıdır. Sizin ayrılıklarınızdan da diğer yaşlarından güzel başarılı oldukları pek çok iş vardır. Aile olarak siz çocukların özelliklerini tanır ve verirlerse da kendi varlığına değer verir. Çocuklarınıza diğer çocuklara örnek göstermeyin. Kendi başına başarıyla yaptığı bir başka işin örneği oluyor. "Geçen sene şiir okuduğunda ne kadar çok alkışlamıştın" gibi başarılı olduğunu ona hatırlatabilirsin. Yapabilen hatta iyi yapabilen örnekleri verin.

Çocuklarınızı iyi ve doğru tanımaya başlayın. Hangi bölgelerdeki işlemin boyutunda değişiklik gösterir. İyi olanların anlatılması. Deneme işlemi için uygun ortamların oluşturulması. Sizin, onun yaptığı diğer olumlu ve güzel şeyler görülüyor, fark ediyor olmanız çok önemli. Onun kendi gücüne inanmasını sağlayın. içermemelidir. Zevk'in aldığı, iyi yaptığı alanlar birlikte tespit edin.

Bunları gözlemleyin, onunla uzun sohbetler yapın. Öğretmenleriyle konuşan, rehber öğretmeninin davranışlarının alınması.

Bunları planlayın. Küçük adımlar atın. Rahatlıkla kalkacağınız hedefleri belirleyin. Ona daima destek verin. Sizin yanınızda mevcut her zaman bilsin. Çözüm odaklı olun. Konuları ve sorunları geçiştirmeyin. Ona her konuda başarıyı elde etmesi için emek vermesinin anlatılması. Kendi sorunlarının durumları devam ediyor. Size yardımcı olan kişileri ve destekleri ona da sunup sunmadığınızı gözden geçirin. Ona ufaktan sorumluluğu verin. Onu izle, yardım al. Destek verin. Takdir edin ve sorumluluğun değişmesini sağlayın.

Evde ve okul dışında da farklı sosyal etkinlikler, ortamlara girişi destekleyin. Birkaç arkadaşıyla kampa gitmesini destekleyin. Böyle bir ortamda sorumluluk almayı daha kolay öğrenecektir. Bulunduğu yer hep hissettirin. En zor parçaların bile boyutunu açabilirsiniz.