ALLAH DEVLETİ İDARE EDENLERE HATIR İÇİN B*K YEMEYECEK “DANIŞMANLAR” NASİP ETSİN.
SONRADA “GÜNÜMÜZ OKÇULAR TEPESİNİ” MENFAAT-GANİMET UĞRUNA TERK ETMEK.
Osmanlı’nın son dönemlerinde “Alaydan yetişme” YEDİ-SEKİZ HASAN PAŞA vardı. Bu lakapla bilinmesinin sebebi bu paşanın imzası Arapça yedi ve sekiz rakamlarının (\//\) birleşmesinden oluştuğu için adı böyle kalmış.
Hasan Paşa “Harbiye” değilde “Alaylı” olduğundan okuma yazması zayıftır lakin hitabeti, görgüsü ve nezaketi çok gelişmiştir. Tam bir vatansever olan Hasan Paşa’yı çekemeyenler başına türlü çorap örerler ve sonunda Hasan Paşa azledilir, her şeyi elinden alınır.
Hasan Paşa tebdili kıyafet ederek Adapazarı civarında bir çiftliğe bahçıvan olarak işe girer ve ailesiyle beraber orada çalışmaya başlar. Bir zaman sonra çiftliğin sahibi İstanbul’un zenginlerinden olan zât vefat at eder, çiftlik genç oğluna kalır.
Hariciye Nazırlığında çalışan bu genç diplomat çiftliğe gelir at bindiği sırada düşer elbiseleri çamur olur , çiftlik kahyası elbiseleri bahçıvanın hanımına götürür, hanım elbiseleri bir güzel yıkayıp ateş ütüsüyle de güzelce ütüler bir bohça içinde kızıyla gönderir.
Diplomat bohçayı açar bakar elbiselerin katlanışından ütüsünden bu insanların sıradan olmadığını anlar. Oradaki saray terbiyesini hemen fark ederek, hülasa tanışıp görüşürler.
Bir zaman sonra diplomat bahçıvanın damadı olur. Ancak durumun hassasiyetinden dolayıda bu evliliği gizli tutulur, artık sık sık çiftliğe gelmektedir.
Bir gün çok sıkıntılı bir şekilde gelir İstanbul’dan ve odasına kapanır dışarı çıkmaz. Hasan Paşa sıkıntılı bir durum olduğunu anlar ve damadının odasına girer bakar ki etrafa saçılmış onlarca kağıt, durumu sorunca , damadı “baba bu devlet işi sen anlamazsın bırak da çalışayım” der.
Israrı üzerine derdini anlatır. Padişah bir görev vermiştir. Rus Çarına öyle bir mektup yazılacak ki çar savaşı göze alamayacak..!! Paşa “bir de ben yazdırayım” der ısrarla, damat istemeye istemeye kabul eder ve başlar söylediklerini yazmaya.
Öyle bir üslupla yazdırır ki damadı şaşar kalır. “Oldu baba oldu işte, baba sen kimsin” demeden de edemez Paşa açık etmez hemen yola koyulup doğruca padişahın huzuruna çıkar ve heyecanla mektubu okur. Padişah derki “bunu kim yazdırdı doğru söyle” der, oda durumu anlatır.
Padişah “o senin bahçıvan dediğin adam bizim YEDİ SEKİZ HASAN PAŞAMIZ evladım” der tekrar göreve davet eder. Damat geri dönüp durumu babasına anlatır, Birlikte İstanbul’a gelip Padişahın huzuruna çıkıp şartını söyler,
Padişah kabul eder. Plana göre üst düzey paşalar ve idareciler toplanır.
Padişah der ki;”bugün buraya sizi sadakatinizi ölçmeye çağırdım bana sadık olan şu tabağın içindeki b*ktan bir parmak alıp yiyecek” der ne kadar yağcı gevşek bütün dünyaları MASA-KASA-NİSA üçlüsü “mıymıntı” adam varsa dediğini yaparlar..!
Geriye on kişi kalır “siz ne beklersiniz,bana karşımı geliyorsunuz hiç mi hatırım
itibarım yok sizin yanınızda” diye hiddetlenir.
Ölümü göze alan bu yiğit adamlar der ki;
“-PADİŞAHIM HATIR İÇİN B*K YENMEZ” deyince Hasan Paşa gizlendiği yerden çıkar ve der ki;
“İşte, Padişahım senin ve devletin gerçek sadık adamları bunlar..!!”
Hasan Paşanın bu operasyonunun, Osmanlının ömrünü kırk yıl uzattığı da söylenmektedir.
II.Abdülhamit Han’ı etrafına topladığı 400 kişilik çapulcu güruhu ile Yıldız Sarayını basan İngiliz ajanı Ali Suavi’yi bir sopa darbesi ile öldüren ve darbeyi Beşiktaş Karakolu’ndan gelen kuvvetler ile bastıran devletine bağlı bu cesur askerin makamı cennet olsun inşallah.
Allah devleti idare edenlere
“HATIR İÇİN” B*K YEMEYECEK DANIŞMANLAR nasip etsin...
Çanakkale'de günlerce aç olsada cepheyi bırakmayan dedelerin doymak bilmeyen torunları.
İbn-i HALDUN der ki;
“Kıtlık zamanlarında insanları açlık değil, alışmış oldukları tokluk öldürür..!!”
Bizde deriz ki;
İmtihanımız açlıkla değil toklukla..!! 
Allah ISLAH etsin.
Sonrada “günümüz okçular tepesini” terk edenler için burdan-köye yol olacak çok söz var ama bunlar için en güzel sözü Cenab-ı Allah Kur’an-ı Kerim’inde buyurmuştur;
"İçimizde ki beyinsizler yüzünden bizi helak etme Ya Rabbi !"
(A'raf Suresi, 155. Ayet)

Gökalp Şentürk