Çin'in Doğu Türkistan'daki Uygur Türkleri üzerinde uyguladığı insanlık dışı politikalar, gün geçtikçe artarak devam ediyor.
Doğu Türkistan’daki sözde Xinjiang Pedagoji Üniversitesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Abdülkadir Celalettin’in önce Toplama Kamplarına, Sonra müebbet hapis cezasına çarptırıldığı teyit edildi.
ÇİN UYGUR TÜRKÜ AYDINLARI YOK EDİYOR
Bilgilere göre Çin rejimi 21 Ocak 2018 yılında hiçbir gerekçe olmaksızın Uygur Türkü Aydın, Çağdaş Uygur edebiyatının önemli isimlerinde biri olan Prof. Dr. Abdülkadir Celalettin’i Toplama Kamplarına alarak her türlü hak ve özgürlüklerinden merhum bırakmıştı. Sayısız Öğrenci yetiştiren akademisyen, tanınmış Uygur şairin 2019 yılına gelindiğinde ise uyduruk bahanelerle müebbet hapis cezasına çarptırıldığı ortaya çıktı.
UYGURLARA UZUN HAPİS CESZASI
Çin Rejiminin 2017’de başlattığı büyük ölçekli keyfi tutuklama sırasında Uygur seçkinlerinin, yazarların, sanatçıların, araştırmacılar başta olmak üzere halk arasında büyüyen diğerlerin tutuklandığı biliniyor. Zalim Çin, o sırada tutukladığı Uygur elitleri çeşitli bahanelerle hapse attı ve hatta idam cezasına çarptırmıştı.
Öte yandan Çin verilerine göre, Pekin'in bölgedeki Müslüman Uygurlara yönelik baskılarını filen arttırdığı 2014'ten bu yana Doğu Türkistan'daki uzun hapis cezalarına çarptırılan kişi sayısında ciddi bir artış olduğu görülüyor.
ÇİN ESARETİNDE YAZDIĞI ŞİİR GÜNDEM OLMUŞTU
Çin'in toplama kamplarında tutsak edilen Uygur şair, düşünür ve bilim adamı Prof. Dr. Abdülkadir Celâleddin’in esaret altında yazdığı 'Yanarım Yok (Dönüşüm yok)' şiiri, Prof. Dr.Ahmet Bican Ercilasun tarafından Türkiye Türkçesine Çevrilirken kamuoyu tarafından büyük beğeni toplamıştı.
YANARIM YOK (Dönüşüm Yok)
Bir buluŋda yegânimen, nigârım yok
Kiçiliri kara bastı, tumârım yok
Bu hayattın özge yeme ḫumârım yok
Cimcitlıkta ḫıyâl ezdi, amâlım yok
(Bir köşede yalnızım, sevdiğim yok
Geceleri kara bastı, tılsımım yok
Bu hayattan başka, hiç isteğim yok
Sessizlikte hayaller ezdi, çarem yok)
Men kim idim, nime boldum, bilelmidim
Kimge deymen dil sözümni, diyelmidim
Yâ pelekniŋ ḫuy peylini sizelmidim
Yar kışiŋge baray deymen, karârım yok
(Ben kim idim, ne oldum, bilemedim
Kime deyim yürek sözümü, diyemedim
Belki de feleğin işini sezemedim
Yâre varmak isterim, karârım yok)
Pesillerni bilip turdum burceklerdin
Hiçbir ḫever alalmidim çiçeklerdin
Bu sığınişler ötüp ketti süŋeklerdin
Kandak yer bu, karârım bar, yanarım yok
(Mevsimleri fark ettim çatlaklardan
Hiçbir haber alamadım çiçeklerden
Bu özleyişler geçip gitti kemiklerden
Nasıl yer bu, karârım var, yolum yok)
Yorum Ekle
