İngiliz vatandaşlarına, Ermenistan-Azerbaycan'ın doğu sınırına 5 kilometre mesafedeki tüm seyahatlerden kaçınmaları konusunda uyarıldı ve tavsiye edildi.

Bu, İngiliz Dışişleri Bakanlığı Dışişleri, Milletler Topluluğu ve Kalkınma Ofisi (FCDO) tarafından bildirildi. Ayrıca FCDO, Ermenistan'ın Icevan ve Noyemberyan şehirleri arasındaki M16/H26 karayolunda seyahat edilmemesini tavsiye etti. Kurum, bunun nedeni olarak Ermenistan-Azerbaycan sınırındaki "gergin durumu" gösterdi.

ABD'nin analitik merkezlerinden biri olan Dış İlişkiler Konseyi'nin 2024 yılı için savaşa açık alanların haritasını hazırladığını da belirtelim. O haritada Ermenistan-Azerbaycan sınırında yeni bir savaş ihtimali öne sürülüyordu. Azerbaycan askeri ve siyasi yorumcuları bu tür tahminlerin zaman zaman Batı platformlarında gündeme geldiğine inanıyor. Analistlere göre Azerbaycan ile Ermenistan arasında barış anlaşmasının henüz imzalanmamış olması, Batılı uzmanlara ve analitik merkezlere bu tür tahminlerde bulunmaya neden oluyor. Aynı zamanda siyaset bilimciler, belki de Ermeni lobi çevrelerine yakın bazı merkezlerin bu tür tahminleri bilerek yaptığını öne sürüyorlar.

Elman Nasirov

Milletvekili Elman Nasirov, "Yeni Müsavat"ta son dönemde hem İngiltere Dışişleri Bakanlığı'nın hem de ABD Dış İlişkiler Konseyi'nin Ermenistan ile Azerbaycan arasında yeni bir askeri çatışma olasılığına ilişkin bilgi yaydığını bildirdi: "Nedeni nedir? Neler oluyor? Birkaç versiyonu dikkate almaya değer. Bunlardan biri, Ermenistan ile Azerbaycan arasındaki gerilimi sürdürmenin genel olarak ABD'deki güçlü Ermeni lobisi ve diasporasının çıkarına olduğudur. Bu gerilimin devam etmesi, Karabağ meselesini sürekli gündemde tutmakta ve bu alaka, kendi siyasi varlıkları ve faaliyetleri için ek motivasyonlar yaratmaktadır. İkincisi, Paşinyan hükümeti böyle bir gerilim kaynağının varlığıyla ilgilenebilir. Çünkü şu anda Ermenistan'ın iç durumu oldukça gergin. Muhalefetle iktidar arasında ciddi çatışmalar yaşanıyor. İntikamcılar Paşinyan'a baskı yapıyor, ülkenin ekonomik durumu zor durumda, halk yoksulluk içinde yaşıyor ve halkın Paşinyan'a olan güveni azalıyor. Aynı zamanda burada bir nokta daha var. Biliyorsunuz bu yılın şubat ayında Avrupa Birliği'nin Ermenistan-Azerbaycan sınırındaki sivil misyonu sona erecek. Aslında o sivil misyon çoktan misyonunu değiştirdi. Faaliyeti sadece Avrupa Birliği'nin sivil misyonu olarak değil, sivil-asker misyonu olarak da değerlendirilmektedir. Ermenistan-Azerbaycan sınırında gerilim ne kadar artarsa, bu "misyonun" gerekli olduğu izlenimi de o kadar yaratılabilir. Paşinyan ve aynı zamanda Avrupa Birliği de bu konularla ilgileniyor.

Ermenistan-Azerbaycan sınırında yaşanan çatışma ve olayların nedenleri arasında bunu özellikle belirtmek gerekir. Aynı zamanda iki devlet arasındaki sınır çatışmalarını belirleyen faktörlerden birinin de oldukça önemli olduğu dikkate alınmalıdır. Ermenistan, Azerbaycan'ın temel taleplerinden biri olan anayasasını değiştirmek ve toprak iddialarından vazgeçmek konusunda acele etmiyor. Bu yönde gerçek bir adım atmıyor. Bu ülkeyle barış anlaşması imzalamak zor bir konu haline geldi. Karşı taraf Azerbaycan'a karşı toprak iddiasında bulunurken ve bu iddiaları anayasasından çıkarmak istemezken nasıl barış imzalanabilir? Tüm bu gerçekleri göz önünde bulunduran uluslararası merkezler, özellikle ABD Dış İlişkiler Konseyi, İngiltere Dışişleri Bakanlığı ve diğer bazı uluslararası derecelendirme kuruluşları, Ermenistan ile Azerbaycan arasında bir sonraki askeri çatışmayı olası senaryolardan biri olarak değerlendiriyor. Paşinyan hükümetinin tüm bu gerçekleri ve riskleri dikkate alması gerektiğine inanıyorum. Azerbaycan'ın son derece güçlü bir ülke olduğunu belirtmek gerekir. Azerbaycan 2020 yılında Ermenistan'a karşı zafer kazanıp toprak bütünlüğünü ve egemenliğini yeniden kazandığında askeri bütçesi yalnızca 1,9 milyar dolardı. Bu miktarla Ermeni ordusunu mağlup ettik. Artık Azerbaycan'ın savunma ve güvenlik bütçesi 5 milyar dolara ulaştı. Ermenistan tarafının aklı başına gelsin ve düşünsün ki, askeri bütçesi 2025 yılında yüzde 70 artırılarak 1,7 milyar dolara ulaşmışken, Azerbaycan'da bu yıl 5 milyar dolar.

Bütün bu gerçeklerin arka planında Azerbaycan'da seferber bir toplum, sivil dayanışma, birlik ve irade sahibi bir halk var. Halk, cumhurbaşkanının etrafında yekpare bir birlik gösteriyor.

Devlet başkanımız dünya çapında bir liderdir. Bunların hiçbiri Ermenistan'da yok. Bunun için özel bir akla ve anlayışa sahip olmaya gerek olmadığını düşünüyorum. En doğru karar, Ermenistan'ın yakın zamanda Azerbaycan'la barış anlaşmasını imzalaması, Azerbaycan'a yönelik tüm toprak iddialarından vazgeçmesi, bunu referandumla onaylaması ve anayasasına dahil etmesi olabilir. Sonuç olarak bölgede uzun vadeli ve sürdürülebilir barışın oluşması için yeni koşulların yaratılması gerekiyor."

 Şahla Celilzadeh

Uluslararası ilişkiler yorumcusu Shahla Jalilzadeh, İngiltere Dışişleri Bakanlığı'nın uyarısının tesadüfi olmadığına inanıyor: "Bu bölgeler Ermenistan'ın Tavuş bölgesinde, yani Tovuz ve Gazah'la sınırımızda bulunuyor. Bu yılın 16 Ocak'ta Azerbaycan ve Ermenistan sınır komisyonları toplantısı yapıldı ve bu toplantıda varılan mutabakata göre sınırların belirlenmesi ve çizilmesi sürecinin kuzeyden güneye doğru devam ettirilmesi kararlaştırıldı. Ancak Ermenistan bu sürecin sınırın farklı bölgelerinde (mevcut durumda Başarkeçar ve Cermuk gibi sorunsuz bir bölgede) yapılmasını istiyordu. Ancak Azerbaycan'ın talebi kabul edildi. Bu, 19 Nisan 2024'te, sınırlandırma ve sınır belirleme müzakereleri sonucunda Ermenistan'ın, Ermenistan'daki geri kalan 3 Kazak yerleşim bölgesinin yanı sıra 4 Kazak köyünü barışçıl bir şekilde bize iade etmeye karar verdiği anlamına geliyor.

4 Kazak köyünün dönüşü sırasında buna şiddetle karşı çıkan Ermenistan'daki muhalif güçlerin, "sanatçı-rahipten çevirdikleri politikacı" Bagrat Galstyan'ın şahsında "Vatan İçin Tavuş" hareketini oluşturduğunu hatırlayalım. . Galstyan'ı destekleyenlerin isimlerine baktığımızda Hocalı'nın katillerini, Ermenistan'ın eski cumhurbaşkanları Koçaryan ve Sarkisyan'ı görüyoruz. Bu kişiler Ermenistan-Azerbaycan normalleşmesiyle kesinlikle ilgilenmiyor ve sınır provokasyonlarına yol açarak normalleşme sürecine saldırma potansiyeline her zaman sahipler. İngiltere'nin uyarısı bu bağlamda daha da takdir edilebilir. Ancak AB'nin sivil misyonunun süresini uzatmaya yönelik gizli bir saik de olabilir.

Görünen o ki AB misyonu, barış anlaşması imzalanana ve Azerbaycan tarafından Ermenistan'a güvenlik garantileri sağlanana kadar bölgeden çekilmeyecek, Ermenistan da bu misyonun bölgede kalması için elinden gelen her şeyi yapacak."

Cavanşir Abbaslı