Prof. Dr. Ebu Zeyd: HAMAS'a silah bırak demek; siyoniste boyun eğ, dökülen kanları unut, Mescd-i Aksa'yı teslim et demektir

Gazze’deki direnişi hedef alan “Silah bırakma” çağrısının gerçek arka planı hakkında önemli değerlendirmelerde bulunan Mardin Artuklu Üniversitesi İslami İlimler Fakültesi Öğretim Görevlisi Dr. Vasfi Aşur Ebu Zeyd, HAMAS’ın elindeki silahın bir halkın işgale karşı son savunma aracı ve işgalci siyonit rejimin soykırım ve tehcir politikalarına karşı caydırıcı bir güç olduğunu vurguladı.

Ebu Zeyd, silahı bırakmanın teslim olmak değil, şehitlere, Kudüs’e, ümmete ve Allah’a verilen söze ihanet olduğu kaydetti.

Gazze’nin tüm İslam dünyasının onuru olduğunu belirten Ebu Zeyd, Gazze’de düşen bir silah, Kudüs’te, Mekke’de, Kahire’de, İstanbul’da yankı bulacağını ifade etti.

Özellikle Arap ülkelerinin HAMAS’a silah bırakma çağrısını destekliyor olması bir ihanet tezahürü olduğunu vurgulayan Ebu Zeyd “Son günlerde 'New York Bildirisi' adıyla bilinen ve 'iki devletli çözüm' söylemi altında Filistin meselesine sözde bir çözüm arayan uluslararası bir toplantıda, Suudi Arabistan, Katar, Mısır ve diğer Arap ülkelerinin de içinde bulunduğu 17 ülke, HAMAS’a silah bırakması ve silahlarını Filistin Yönetimi’ne teslim etmesi çağrısında bulundu. Bu çağrı sadece tarihi bir gaflet değil, aynı zamanda ahlaki bir çöküşün, siyasi bir sapmanın ve inanç düzeyinde büyük bir ihanetin tezahürüdür. Çünkü bu çağrının anlamı açık ve nettir: Direnişten vazgeçin! Siyonist işgalciye boyun eğin! Mescid-i Aksa’nın esaretini kabul edin! Kudüs’ün Yahudileştirilmesini izleyin! Gazze’yi teslim edin ve şehitlerin kanını unutarak düşmanın planlarına ortak olun!” şeklinde konuştu.

HAMAS neden silah bırakmaz sorusuna cevaben Ebu Zeyd “HAMAS’ın silah bırakması isteniyor. Kime bırakması isteniyor? İşgal altındaki Batı Şeria’da kendi halkına baskı uygulayan, direnişçileri tutuklayan, israil istihbaratıyla koordinasyon hâlinde çalışan ve yıllardır tek bir seçim dahi yapmadan koltuğunu koruyan Mahmud Abbas liderliğindeki Filistin Yönetimi’ne. Kudüs’ü özgürleştirme hedefinden vazgeçin. İşgale karşı silahlı direnişin bırakılması, siyonist teröre teslim olunması, yüz binden fazla şehidin kanının görmezden gelinmesi, Gazze’nin savunmasız bırakılması, milyonlarca mültecinin evlerine dönme hayalinin yok edilmesi.. Bu, sadece bir siyasi hata değil; İslam akidesine, şeriata, Filistin halkının fedakârlıklarına, direnişin ahlakına ve şehitlerin ruhuna karşı işlenmiş büyük bir suçtur. HAMAS, silah bırakmaz. Çünkü HAMAS’ın elindeki silah, bir halkın işgale karşı son savunma, işgalci rejimin soykırım ve tehcir politikalarına karşı caydırıcı bir güçtür. Mescid-i Aksa’nın onurunu koruyan bir kalkandır. Şehitlerin vasiyeti, İslami bir sorumluluktur. Silah bırakmak; teslim olmaktır, siyonist planlara ortak olmaktır, Filistin davasını Arap başkentlerinin masalarında pazarlık konusu hâline getirmektir. Bugün HAMAS’tan silah bırakılması isteniyor ama kimse Siyonist işgalciden şu soruları sormuyor: Neden nükleer silahlarınız var? Neden kadınları, çocukları ve sivilleri hedef alıyorsunuz? Neden gazetecileri, sağlık çalışanlarını, öğretmenleri katlediyorsunuz? Neden camileri ve kiliseleri yıkıyorsunuz? Neden 1948 sınırları dışındaki tüm toprakları işgal ediyorsunuz? Neden Birleşmiş Milletler kararlarını hiçe sayıyorsunuz? 17 ülke, HAMAS’a ‘Silah bırak’ çağrısı yaparken, aynı zamanda işgalcinin meşruiyetini de tanımış oluyor. Çünkü direnişin silahsızlandırılması, işgalin güvenliğini sağlamak anlamına gelir.” ifadelerini kaydetti.

İkili çözüm, gerçek mi illüzyon mu?

Ebu Zeyd, ikili çözüm hakkında değerlendirmede bulunarak “Aynı zirvede dillendirilen ‘İki devletli çözüm’ ise artık tarihin tozlu raflarında kalmış bir efsaneden ibarettir. Çünkü israil fiilen Batı Şeria’yı parçalamış, yerleşim yerleriyle Filistin topraklarını bölmüş, Kudüs’ü ilhak etmiş ve milyonlarca mülteciyi dışlamıştır. Bu şartlar altında hangi iki devlet? Hangi sınırlar? Hangi egemenlik? Bu tür çağrılar, halkı uyutmak ve işgali kalıcı hâle getirmekten başka bir işe yaramıyor. Filistin meselesinin çözümü, Oslo masalarında ya da normalleşme anlaşmalarında değil; direniş siperlerinde, Gazze’nin tünellerinde, Kudüs’ün sokaklarında ve şehitlerin kanıyla yazılan tarih sayfalarında aranmalıdır. Direniş, İslami bir görevdir. Direniş, halkın hakkıdır. Direniş, hukuki bir meşruiyettir. Siyonist rejim bir işgal gücüdür ve uluslararası hukuka göre işgal altındaki topraklarda silahlı direniş meşrudur. Dolayısıyla, HAMAS’ın silah bırakması değil; aksine daha fazla silahlanması, daha fazla savunma hattı oluşturması, daha fazla direniş cephesi açması gerekir. Bu çağrının yapıldığı aynı günlerde, israil savaş uçakları Gazze’de bir okulu vuruyor, çocukları öldürüyor, camileri yerle bir ediyor. Peki, bu ülkelerden biri çıkıp da israile ‘Silahını bırak, geri çekil’ diyebiliyor mu? Hayır. Çünkü bu ülkeler çoğu zaman israille ekonomik, askeri ve istihbari iş birlikleri yapıyor. İşgal rejimi ile normalleşiyor, ona hava sahasını açıyor, ticaretini artırıyor. İşte bu yüzden bu çağrılar samimi değil. Direnişi yok etmek, Filistin davasını etkisiz hâle getirmek, israile zaman kazandırmak için yapılan çağrılardır.” şeklinde ifade etti.

“Bu silah emanettir, teslim edilemez!”

Ebu Zeyd, “Hamas’ın elindeki silah; bir halkın onurudur, ümmetin sorumluluğudur, İslam’ın şehitlerine verdiği bir sözdür. Bu silah, ancak özgür bir Kudüs’te, işgal bitip şehitlerin mezarları başında Fatihalar okunduğunda bırakılabilir. Bugün yapılması gereken: HAMAS’a değil, israile baskı kurmaktır. Direnişi zayıflatmak değil, güçlendirmektir. Silahı bırakmak değil, meşru müdafaayı sürdürmektir. Direnişçileri yalnız bırakmak değil, onlara destek olmaktır. Unutulmamalıdır ki; işgal devam ettiği sürece, direniş de devam edecektir. Ve özgür Kudüs için, bu silahlar yere düşmeyecek.” dedi.

“Silahsızlanma çağrısı, İslami uyanışı ve ümmetin özgürlük ruhunu hedef almakta”

Ebu Zeyd, direnişi hedef alan silahsızlanma çağrısının gerçek arka planı hakkında konuşarak “HAMAS’a yönelik bu silahsızlandırma çağrısı, sadece Filistin direnişini değil, aynı zamanda İslami uyanışı ve ümmetin özgürlük ruhunu da hedef almaktadır. Çünkü HAMAS, bir fikirdir, bir akımdır, bir diriliş hareketidir. O’nun hedef alınması, tüm ümmetin direniş bilincine yönelmiş bir darbedir. Bu çağrının arka planında, israilin güvenliğini sağlama, bölgedeki silahlı İslami direniş hareketlerini etkisiz hale getirme ve Filistin’i bir ‘İnsani yardım projesine’ dönüştürme planı yatmaktadır. Yani ‘Devlet’ değil, ‘Yardım bekleyen mazlumlar’ olsun isteniyor. ‘Direnişçi’ değil, ‘Boyun eğmiş vatandaşlar’ olsun isteniyor. Bu anlayış, İslami ümmetin izzetini ayaklar altına almaktır. Burada unutulmaması gereken temel bir gerçek var: HAMAS’ın elindeki silah, asla sivillere yöneltilmemiştir. O silah, işgalci askere, tanka, savaş uçağına, keskin nişancıya, toplu cezalandırmalara, soykırıma, abluka politikalarına ve Batı’nın desteklediği siyonist projeye karşı kullanılmaktadır. O silahlar: 7 Ekim’de Gazze’nin onurunu ayağa kaldırmıştır. Mescid-i Aksa’yı çiğnetmeme kararlılığının ifadesidir. Filistin halkının ‘Biz buradayız’ çığlığıdır. Eğer bu silahlar teslim edilirse işgal kalıcı hale gelir, Kudüs sonsuza dek kaybedilir. Gazze ikinci bir Batı Şeria olur. Filistin halkı savunmasız bırakılır. Bu nedenle HAMAS’ın elindeki silah sadece bir mühimmat değil, aynı zamanda bir mesajdır, bir semboldür ve bir ahittir.” diye aktardı.

Mahmud Abbas’a teslim edilmek istenen ne?

Mahmut Abbas yöntetiminin direnişi kırmayı hedeflediğini, işgal rejimin taleplerini öncelediğini dile getiren Ebu Zeyd “Çağrının başka bir trajik boyutu daha vardır: Silahlar, yıllardır halkından kopmuş, işgalciyle koordinasyon içinde çalışan, seçim yapmayan, sokaktaki direnişçiyi değil israilin taleplerini önceleyen Mahmud Abbas yönetimine teslim edilsin deniliyor. Bu, adeta silahları doğrudan Tel Aviv’e vermek anlamına geliyor. Çünkü Abbas yönetimi: HAMAS’ın üyelerini tutukluyor, direnişi bastırıyor, işgal güçleriyle istihbarat paylaşıyor, direnişi ‘Terör’ olarak görüyor. Böyle bir yapıya silah teslim etmek, ‘Direnişi tasfiye edin’ demektir. Geçmişten ders almak lazım. Tarihte silah bırakan direniş hareketlerinin nasıl yok olduğunu gördük: Irak’ta direniş sustu, işgal kalıcı hale geldi. Bosna’da silahlar teslim edildiğinde, katliam yaşandı. Filistin, bu hatayı tekrarlayamaz. Çünkü bu kez mesele sadece toprak değil; Kudüs’tür, Mescid-i Aksa’dır, israilin bölgesel yayılmacılığıdır, Gazze’de yaşanan soykırımdır.” ifadelerini kullandı.

“Kudüs, ümmetin kalbidir. Bu kalp durursa, ümmet nefes alamaz”

İşgal rejimin ablukasını kırmak için çözüm önerileri sunan Ebu Zeyd, şu ifadelere yer verdi:

“Çözüm, adaletin yanında durmaktır. İşgale karşı açıkça ‘Hayır’ demektir. Direnişi terör değil, meşru müdafaa olarak görmektir. İşgal rejimi ablukayı kaldırsın. Yerleşim yerlerini boşaltsın. Kudüs’ü terk etsin. Gazze’yi yeniden inşa etmeye izin verilsin. Mültecilerin dönüş hakkı tanınsın. Savaş suçluları yargılansın. Ve en önemlisi silahlı direniş, halkın iradesidir. Bu irade asla yok edilemez. Gazze’de hâlâ direnen bir halk var. Evleri yıkılsa da inançları sarsılmayan bir halk. Şehit verse de yılmayan bir halk. Bu halkın elindeki tek güvence, direnişin silahıdır. O silahı bırakmak; teslim olmak değil, ihanettir. Şehitlere ihanettir. Kudüs’e ihanettir. Ümmete ihanettir. Allah’a verilen söze ihanettir. Bugün Gazze, tüm İslam dünyasının onurudur. Direnişin son siperidir. Orada düşen bir silah, Mekke’de, Kahire’de, İstanbul’da yankı bulur. Çünkü Kudüs, ümmetin kalbidir. Bu kalp durursa, ümmet nefes alamaz.” (İLKHA)