Avrupa Birliği'nin Azerbaycan ve Ermenistan'a bu yılın sonuna kadar nihai barış anlaşmasını imzalama çağrısı yapması, sürecin ihlalinin baş suçlusu olan uluslararası gücü gizlemeye yönelik hesaplanıyor... Ermenistan'ın bu anlaşmayı imzalayacağına pek inandırıcı görünmüyor. prensipte anlaşmayı Fransa'dan almadan Azerbaycan'la nihai barış anlaşmasını imzalamaya cesaret edin...

Azerbaycan ile Ermenistan arasında nihai barış anlaşmasının ne zaman imzalanacağı ihtimali artık ana tartışma konularından biri haline geldi. Çünkü mevcut durum Güney Kafkasya'da barış sürecinin başarıya ulaşması için geniş fırsatlar açmıştır. Ve bu fırsatlar maksimum düzeyde kullanılırsa tüm bölgenin gelecekteki kaderini değiştirmek mümkün olabilir.

Gerçek şu ki, Azerbaycan ordusunun yerel terörle mücadele tedbirleri, barış görüşmelerinde tartışılan ve ihtilaf konusu olan bazı önemli sorunları zaten temelden çözmüştür. Böylece terörle mücadele tedbirleri sayesinde Ermeni ordusunun kalıntıları Azerbaycan topraklarından tamamen çıkarıldı. Ermeni bölücülüğü ve terörü hüsrana uğratıldı ve yok edildi. Ermenilerin sözde 30 yıllık kurumu kaldırıldı, “gri bölge” artık yok vs.

Bütün bunlar dikkate alındığında, barış müzakereleri masasında görüşülecek konu sayısının ciddi oranda azaltıldığı ve genel olarak sürecin maksimum seviyeye kadar basitleştirildiği konusunda hiçbir şüphe yoktur. Üstelik resmi Erivan, barış sürecinin uzamasının ciddi sorunlar yaratacağını ve Ermenistan'ı vuracağını zaten anlıyor. Ermenistan'ın abluka durumu da ancak nihai barış anlaşmasının imzalanmasıyla değiştirilebilir.

Son olarak Güney Kafkasya'da barış sürecini engelleyen temel bozucu merkezlerden biri olan Rusya, bölgedeki mevcut durumla çoktan hesaplaşmış durumda. Kremlin şimdi Azerbaycan ile Ermenistan arasında Rusya'nın arabuluculuğunda nihai bir barış anlaşmasının imzalanmasını savunmaya çalışıyor. Her halükarda Rusya'nın bu konudaki çıkarlarının değişmek üzere olduğu açıkça görülüyor.

Elbette ABD ve Batı da Güney Kafkasya'daki barış sürecinin başarısını desteklediklerini beyan ediyor. Her halükarda en azından bölgesel barışın "siyasi yatırımcısı" olarak görülmeyi tercih ediyor. Ancak son dönemde Batılı siyasi çevrelerde barış sürecine zarar verebilecek herhangi bir davranışa yönelik özel bir heyecan gözlemlenmiyor. Bu da Batı'nın Güney Kafkasya'ya yönelik çift başlı oyun alışkanlığından henüz tamamen vazgeçmediğini doğruluyor.

Avrupa Birliği, her iki tarafa da (Azerbaycan ve Ermenistan'a) bu yılın sonuna kadar nihai barış anlaşmasını imzalamaya çağrıda bulunuyor. İlk bakışta bu çok olumlu bir eğilim gibi görünüyor. Çünkü Azerbaycan ile Ermenistan arasında nihai barış anlaşmasının önümüzdeki aylarda, yani yıl sonuna kadar imzalanması için gerçekten de uygun koşullar var. Ancak Avrupa Birliği'nin kendi taraflı davranışlarının yanı sıra bazı Batılı temsilcilerin yıkıcı faaliyetlerine de dikkat etmesi bölgesel barışa etken olabilir.

Gerçek şu ki, bölgesel barış sürecine karşı şu anda en güçlü direniş Avrupa Birliği'nin önde gelen üyelerinden biri olan Fransa'dan kaynaklanıyor. Bu nedenle Avrupa Birliği'nin Azerbaycan ve Ermenistan'a hitap ederken, Fransa'ya Güney Kafkasya'daki barış sürecini engellememesi çağrısında bulunması son derece önemlidir. Aksi takdirde Avrupa Birliği'nin barış anlaşması imzalama çağrıları samimi olmayacak ve faydalı olmayacaktır.

Çünkü Fransa şu anda bölgesel barış sürecini bozmaya çalışan uluslararası siyasi iradenin ana sinsi merkezlerinden biri gibi hareket ediyor. Yetkili Paris'in Ermenistan üzerinde uygulamaya çalıştığı askeri-siyasi manipülasyon ve provokasyonlara son verilmediği takdirde, yakın gelecekte Güney Kafkasya'da kalıcı bir barış ve huzur döneminin başlatılması çok zor olacaktır. Bu da Fransa'yı yıkıcı parti statüsünde ön plana çıkarıyor.

Bu bağlamda Avrupa Birliği, resmi Paris ile ortak çıkarları paylaşan Fransa ve diğer bazı Batılı ülkelerin şu anda Güney Kafkasya'daki barış sürecinin önündeki en ciddi engel rolünü üstlendiğini de kabul etmelidir. Dolayısıyla Fransa'nın etkisi altındaki Ermenistan'ın, Paris'in resmi izni olmadan Azerbaycan'la nihai barış anlaşmasını imzalaması pek inandırıcı görünmüyor. Yani Fransa'nın bu süreçten tamamen çekilmesi son derece önemli. Aksi takdirde bu yılın sonuna kadar nihai bir barış anlaşmasının imzalanması ihtimali gerçekleşmeyebilir.

Gördüğünüz gibi Batı artık Rusya'nın oynadığı yıkıcı merkez rolünü üstlendi. Ancak Fransa'nın talimatıyla hareket eden Ermenistan Başbakanı Nikol Paşinyan, nihai barış anlaşmasının bu yıl sonuna kadar imzalanabileceğine inandığını ifade etti. İddiasına göre Azerbaycan'la müzakere sürecinde üç ana prensipte anlaşmaya varıldı. Her iki tarafın da prensipte bu anlaşmaya uyması durumunda barış anlaşması açılabilir.

Elbette bu, Avrupa Birliği'nden gizli emir alan Ermenistan Başbakanı'nın geleneksel "barışçıl" imaj kazanma çabalarının bir sonraki aşaması olabilir. Her halükarda, birçok anlaşmayı ağır şekilde ihlal ederek barış sürecini uzatmayı başaran taraf resmi Erivan'dır. Hatta Başbakan Nikol Paşinyan birkaç kez müzakere sürecinden uzaklaşmaya çalıştı. Bunun bir daha olmayacağının garantisi kesinlikle yoktur.

Öte yandan resmi Bakü'den bu konuda henüz bir açıklama yapılmadı. Azerbaycan'ın siyasi çevreleri genellikle barış müzakere sürecinin mevcut sonuçları hakkında ölçülü bir tavırla konuşmayı tercih ediyor. Sonuçtan emin olmadan olasılıklar hakkında spekülasyon yapmalarına gerek yok. Bu konuda da daha çok yurt içi kitleye hitap eden Ermenistan Başbakanı Nikol Paşinyan'ın anladığını iddia ettiği üç ilke konusunda resmi Bakü'nün pozisyonunu beklemek daha doğru bir yaklaşımın etkisini veriyor.

Elchin KHALIDBEYLI,
Siyaset uzmanı,