MƏNİ ALDI SƏNDƏN GETDİ BU QATAR, GÖYLƏRDƏ BİR OVUC TÜSTÜSÜ QALDI, SAÇIMDA ƏLİNİN TUMARI QALDI, OVCUMDA ƏLİNİN İSTİSİ QALDI BAXMA, BU QATARIN DALINCA BAXMA, GÖZLƏRİNİ YORUNCA BAXMA, BAXMA…. UZAQDAN, YAXINDAN KEÇƏR BU QATAR, GECƏLƏR YUXUMDAN KEÇƏR BU QATAR, GÜLSƏN GÜLÜŞÜNÜ DOĞRAYAR, BİÇƏR, AH ÇƏKSƏN AHINDAN KEÇƏR BU QATAR Bu meşhur şarkı çok yıllar önce değerli şairimiz Türkiye’de de iyi tanınan Ramiz Rövşen yazmış, trene yetişemeyen adamın hüzünlü hikayesini yansıtmış. Biz iki kardeş ülke arasında da mesafe sorunu yaşanıyor şimdilerde. Ayrı düşen akrabalar, aileler, dost –tanıdıklar gidip gelemiyor, özel günlerimizde bir arada olamıyoruz. Ve biz çok sıkı bir kardeşiz. Öyle ki, her sıkıntıda, her zorlukta, her imdat çağrısında ilk biz yetişiyoruz bir birimize. Ama halkımızın vatandaşları kolay ve sıradan bir şekilde Türkiye –Azerbaycan arasında seyahat yapamıyor son birkaç yıldır. Bu şarkıdaki gibi iki ülke insanları arasında o hüzün duyguları yaşanıyor görünmeden, akan göz yaşları, kalplerdeki ağrılar televizyon ekranlarında, haberlerde görünmüyor, gizli bir dramanın yaşandığı kederli bir durum var, hiçbir yerde seslenmiyor… Temeli 2007 yılından atılan Bakü-Tiflis-Kars demiryolu hattı treni için Türkiye ve Azerbaycan halkı bu şarkının sözlerindeki gibi hala da tren hattı yolcu taşımacılığı için açılmadıkça Ah çekerek umutlarını kaybetmemek üzere gelecek seneye açılacağı beklentisinin ışığında haber kanallarını izler, durur. İki ülkede yaşayan aile yakınları, dost-tanıdık, akrabalar bu tren yolculuğuna ne zaman izin verilecek diye gözlerinin kökü sarara, gözleri yollara dalarak o müjdeyi bekler. 2017 yılından itibaren tüm yol yapım aşaması tamamlanmış, yük taşımacılığı ile “şimdilik test sürüşleri gerçekleşmektedir” haberlerini izledikten sonra umutlar tazelendi. Medya kanallarında komforlu vagonların çekildiği videolar yayınlanmaya başladı. Yaklaşık 40 saatlik yolculuk için vagonlar o kadar çağdaş ve rahat yolculuk üzerine mükemmel tasarlanmış ki, videoyu izleyen her kes eminim bütçe ayarlamak için kafasında hesap-kitap yapmıştır. Fakat ne hikmettir ki, bu test sürüşleri henüz yolcu taşımacılığına geçilmedi. Bir ara tren hattı yapımı tamamlanmadığı, yarım kaldığı bir dönemde sorunun Gürcistan’dan kaynaklandığını, gürcülerin rayları yapması için yeterli maddi imkanlarının olmadığı haberlerini duyduk. Sonra bu aradaki mesafe için de gerekli bütçeni bizim ülkelerin üstlendiğini öğrendik. Buna da sevindik, en fazla iki yıl sürer diye tekrar bir umut, telefonla canlı görüntülü konuşan yakınlar, akrabalar bir birilerine umut, sabır dileyerek o müjdeli haberin geleceğine inamla seyahat etmenin hayalini kurdular. Bu hayalleri kurarken hep kendimizi uçakta bulduk. Göklerdeki uçak memlekete yanaşırken belki o tren raylarını görürüz diye karınca kadar küçülen yerlerde tren raylarını aradık bakışlarımızla. Bu son uçak yolculuğumuzdur, diye seneye trenin tak-tak sesleri ile camlardan, hızla geçeceğimiz vadileri, dağ-tepeleri, ormanları, çölleri izleyeceğiz diye inandık. Fakat, sene 2023 ve daha da tren yolu açılmayarak otobüs yolculuğu da pandemiden bu güne durdurulmuş, bir birilerine kavuşacakları için umutlanan insanlar karamsar olmamak adına umudunu yitirmemeye çabalamaktadır. Çocuklu ailelerin servet değerinde uçak bileti alıp seyahat etmeleri zor, tren yolu açılacak umuduna sarılarak günlerini sayan ailelerin çocukları tren masalları ile büyümekteler. Diğer yandan Azerbaycan’ı merak eden, Karabağ işgalden kurtulmuş olup, oralara düzenlenen turları televizyondan izleyen Türkiyeli arkadaşlar, tur düzenleyen olsa da gidip ziyaret etsek, Bakü’yü, Şuşa’yı gezsek diye bana soruyorlar. En son, Sayın Cumhurbaşkanı Recep bey, seçimlerden önce Azerbaycan halkına seslenerek en kısa zamanda Bakü-TiflisKars demir yolunun yolcu taşımacılığına açılacağı sözünü vermişti. Yaz geldi. Daha da iki ülkede yaşayan yakınlar, aile üyeleri, arkadaşlar hala iki kardeş ülkenin arasındaki çooooookkkkk uzak - 1400 km-lik mesafeyi aşarak kavuşamıyor. Bu mesafe neden hala uzak, kardeşler neden bir birilerine sınır iki ülke iken bu mesafeyi kısaltamıyor? Geçenlerde arkadaşımla konuşuyoruz, diyor ki, bacım Almanya’dan Kayseri’ye biletle pahalıya uçuyor. Ne kadar-diye sordum- 100 Avro gidiş- dönüş uçak bileti reklamını gördüm, çok mu ki? Tabi ki, 100 Avro kaç lira biliyorsun. Sen Azerbaycan’a kaç Avro uçak bilet fiyatı biliyor musun, dedim? Daha ucuzdur kesin, biz kardeş ülkeyiz. Acı acı güldüm. Bir uçak bilet fiyatı 7200 lira, yaklaşık 257 Avro sadece tek yön gidiş tek yolcu fiyatıdır-dedim. Nasıl yani, olur mu öyle şey, ama biz kardeşiz, bir birimize bu kadar pahalıya seyahat yakışır mı? Evet, sayın yetkililer, yorum sizin. Bu işin aslı, hikmeti nedir, neden hala biz tren yolu beklerken o meşhur şarkıyı hatırlıyoruz? Seni benden aldı, gitti bu katar, Göklerde bir avuç tütsüsü kaldı… Biz ne zamana kadar bir birimize kavuşmanın hayali ile yaşlanacağız?