Kazakistan ve Özbekistan vatandaşlarının geçici kayıt olmadan kalış sürelerini artırdı

Genel kurul toplantısında Senato, Kazakistan Cumhuriyeti Hükümeti ile Özbekistan Cumhuriyeti Hükümeti arasında Vatandaşların Karşılıklı Seyahat Koşullarına İlişkin 7 Temmuz 2000 tarihli Kazpravda Anlaşmasında Değişiklik Yapılmasına Dair Protokolün onaylanmasını onayladı

Belgenin sonuç kısmında belirtildiği gibi, yasanın amacı iki devlet arasındaki dostane ilişkilerin daha da geliştirilmesi, vatandaşların seyahatlerinin düzenlenmesi ve aynı zamanda devlet için uygun koşulların yaratılması için yasal bir temel oluşturmaktır. Bir devletin vatandaşlarının başka bir devletin topraklarında kalması.

Kanunun amacı, Kazakistan Cumhuriyeti Hükümeti ile Özbekistan Cumhuriyeti Hükümeti arasında vatandaşların karşılıklı seyahatlerine ilişkin şartlara ilişkin 7 Temmuz 2000 tarihli anlaşmada değişiklik yapılmasına ilişkin Protokol'ün (bundan sonra Sözleşme olarak anılacaktır) onaylanmasıdır. Protokol). 

“Protokol, taraf devletlerin (Kazakistan ve Özbekistan) vatandaşlarının, kalış sürelerinin, sözleşmenin imzalandığı andan itibaren 30 takvim gününü aşmaması durumunda, yetkili makamlara kayıt yaptırmadan kendi topraklarında kalmaları için basitleştirilmiş bir prosedür öngörmektedir. partinin eyaletinin eyalet sınırını geçmek. Böylece her iki devlet de vatandaşlarının karşı tarafın devletinin topraklarında geçici kayıt olmadan ortak kalış süresini 5 takvim gününden 30 takvim gününe çıkarmıştır."   

Özellikle, bir tarafın devletinin vatandaşları, daimi ikamet yerlerine bakılmaksızın, kalış süreleri 30 takvimi geçmiyorsa, diğer tarafın devletinin topraklarına girebilir, ayrılabilir, transit geçebilir veya bu topraklardan geçebilir. partinin eyalet sınırını geçtiği andan itibaren günler. Listesi Protokol eklerinde yer alan kimliklerini tespit eden ve vatandaşlıklarını teyit eden belgelere dayanarak, geçici ikamet izni (geçici kayıt) almadan 180 takvim günü boyunca her bir dönemde toplam 90 takvim günü.

Bir tarafın devletinin vatandaşının diğer tarafın devletinin topraklarında kalış süresi 30 takvim gününü aşarsa, bu vatandaşın ev sahibi taraf devletinin yetkili makamlarından geçici oturma izni alması gerekir. .