Kara kış işte adı; bunun neresinde nostalji arayalım bilemedik!

Kış mevsiminin en yoğun yaşandığı illerin başında gelir Erzurum. Karlar ülkesi olarak ta bilindiği gibi soğuk memleket olarak ta ifade edildiği görülmüştür. Kar ve Kış, kimi vatandaşa göre zevkli bir hayattır. Kimi vatandaşımıza göre de çile yumağının ve ömür törpüsünün ta kendisidir.

Kış mevsimini; zevkli hayat olarak görenlerin maddi açıdan her hangi bir sıkıntıları olmadığı içinidir ki yaşadıkları her anın keyfini çıkararak kış için methiyeler bile düzebilmektedirler. Onlar için kış bir mevsim olmaktan öte farklı bir uğraş ve meşguliyet alanı olmaktadır. Kar etkinlikleri düzenlemek, kayak yapmak, Palandöken’de çay içip kış mevsiminin güzelliklerini an be an yaşamak ve hatta kar ile ilgili her türlü güzel kelimeyi kullanmak onlar için vaz geçilmezlerin başında gelmektedir. Yerleri ve ortamları her daim sıcak olduğundan dolayı, hatta ve hatta ayakları ve elleri ve burunları bir kez bile üşümediğinden dolayı, kar ve kışın külfetini bilmediklerinden dolayı, kışın göründüğü gibi beyaz değil kara olduğunu bilmediklerinden dolayı kış mevsimi onlar için yazın Antalya kıyılarında denize girmek kadar doğal ve nostaljik bir durumdur.

Kış, fakir memleketlerde zulümdür. Bu topraklarda yaşayan ve gidecek başka hiçbir yeri olmayan ve belli bir gelir çerçevesi içerisinde yaşayan insanlar için karadır ve bu mevsimin adı da kara kıştır.

Halka hizmet etmek için var olan kurumların görevlerini tam olarak yapmaması veya aksatması durumunda bu mevsim işkenceden öte bir şey değildir. Eksi bilmem kaç derecede durakta gelmeyen otobüsü beklemenin, her tarafından su çeken ayakkabılarınla mecburi olarak çıktığın yolda temizlenmemiş kaldırımlarda yürüyememenin, hayır için verilmiş adı kömür denilen ama kömürden başka hiç bir şeye benzemeyen ve üstelik yanmayan ve yanmamak için direnen, toprak mı-taş mı olduğu belli olmayan şeyin dumanında boğulmanın, pisliğinde (haşa) isyan derecesinde küfre bulanmanın neresi nostalji diye sormak lazım. Kaş yapayım derken göz çıkarmaktan başka ne olabilir bunun adı sormak lazım.

Halka yardım diye dağıtılan adı kömür olan ama kömürden daha çok toprağı andıran ve hiç bir kalori özelliği olmayan bu yardımları halka işkence için mi dağıtıyorsunuz, yoksa hâyır amaçlı mı dağıtıyorsunuz sormak lazım. 

Hâyır amaçlı ise bunu size ihtiyaç sahibi halka dağıtasınız diye bedava olarak, havadan mı veriliyor, yoksa belli bir bedel karşılığında mı veriliyor onu sormak lazım. Kurumumuz bunu bedava alıp, vatandaşına bedava olarak dağıtıyor ise kurumumuzun böyle bir malzemeyi halkına yardım amaçlı dağıtmaya tevessül ettiği ve kendisi yardıma muhtaç olduğu için üzülmek lazım, yok para verip alıyor ise adı kömür olan ama kendisi kömür olmayan, kömüre benzeyen ve kesinlikle yanmak istemeyen bu şeye nasıl para verirsiniz ve vatandaşınızın kapısına götürürsünüz onu sormak lazım.  

Kaldırımda yürürken, başımıza buz kütlesi düşecek diye korkudan boynumuzu göğsümüze doğru çekmekten, kayıp düşmemek için belimizi psikolojik olarak kasıp durmaktan, ciddi manada yediğimiz ayazın vücudumuzda meydana getirdiği kasılmalardan, üşüyen ve eve morarmış bir şekilde kendimiz zor attığımız ayak parmaklarımızdan, ellerimizin morluğundan ve burnumuzun sümüğünün neresinde nostalji arayalım bilemedik, onu sormak lazım.

Kara kış işte bunun adı bunun neresinde nostalji arayalım onu sormak lazım. Bari kurumlar işlerini aksatmadan ve layık olduğumuz şekilde reklama kaçmadan yapsalar da bahara bir an önce kendimizi nasıl atarız onun hesabını yapmak lazım.