21.yy olmasına rağmen, halen daha kadınlara uygulanan bu gerici zihniyetli politikalar kadınların yolunu kapatmaya çalışıyor. Peki, bu durum yeterince yansıtılıyor ya da çözüme kavuşturuluyor mu? İşin özü, 'hayır!'. Her meslek dalında, kadınlar binbir türlü sorunla cebelleşmek durumunda kalıyor. Taciz, iftira, mobbing, düşük ücret, ikinci sınıf muamelesi yapılan kadınlar; büyük savaşlar vererek bulundukları konumda yer edinebiliyor. Bunlara rağmen, 'takdir' yerine kadınların başarısının hazmedilemeyişi her ayrıntıya yansıyor. Sosyal projelerde, çalışma hayatında aktif olan kadının türlü türlü yediği çamurların üstü bir şekilde kapatılmaya çalışılıyor. Hangi sektör içerisinde olursa olsun, kadınlar hor görülüyor. Yan dallarda görevlendirilen kadınlar, önemsiz-değersiz bir içerikmiş gibi halka lanse ediliyor.

Peki, basın sektöründe durumlar nasıl gelişiyor?

Ben bir kadın gazeteci olarak, 16 yaşımdan itibaren aktifim. Yurt dışı ve yurt içi görevlerde yer edinmeye çalıştım. İlk olarak, sizi taciz ve mobbing gibi unsurlarla köreltmeye ve yıldırmaya çalışıyorlar. Yerelde işler daha da sıkıntılı bir hal alıyor. Makam sahipleri sizi görünce, akıllarından binbir türlü saygısızlık geçebiliyor. Eğer istedikleri şekilde onların ekmeğine yağ sürmeyip, işlerinizle alakadar olursanız neler mi oluyor? Aile engeli, patron engeli, çevre engeli, gerici zihniyet ve makam karalamalarıyla binbir eziyet yaşamaya mahkum ediliyorsunuz. Sistem ve çark farklı döndüğü için ya dayınızın olmasını istiyorlar ya da sizin yem olmanızı planlıyorlar. Kadın gazeteciler, psikolojik-bedensel birçok yıpranmaya maruz kalırken bu tür insanlar kendi aralarında eğlence günleri düzenliyor. Kendilerini dev aynasında 'her şey' olarak gören, bu tür insanlardan kadın meslektaşlarım usanıyor. Taciz dosyaları bir şekilde kapatılıyor. Bir yerlerde çıkar ilişkisi döndüren bu şahıslar, 'güç olgusuyla kötü insanlığı' karıştırıyorlar. İkinci anektod nedir? Erkeklere göre bir meslek olduğunu iddia eden bu şahıslar, perde arkasından binbir çirkefliği kendilerine hak görebiliyor. Kadın bir gazeteci, haber trafiğinde ya da sunuculuk mecrası içerisindeyken bu insanlar kendi kendilerine duygusal yakınlık bekleyerek olayı farklı konulara sürükleme çabasında oluyor. Eğer karşı çıkarsanız ya mesleğinize taş koyuluyor ya da karalama politikasına maruz bırakılıyorsunuz. Erkeklere daha fazla haber akışı, sunuculuk vs. destekleri sağlanırken kadın gazetecilere yedek parça tarifesi uygulanıyor. İşin özetinde, kadınlar hangi meslek dalında olursa olsun 'başarı' onlarındır. Bir kadın isterse, bütün dünya'ya meydan okuyabilir. Kadınlar engel tanımıyor ve tanımayacaktır. Bütün emek kokan hemcinslerime sevgilerle... Gazeteci-Yazar Nihal Özkan