Hankendi'de dün oynanan futbol maçı öncesinde ve sonrasında çekilen video ve fotoğraflar gerçekten halkımızın vatansever kesiminin yüreğine dokundu. Ve daha az değiller. İnsanların çoğu topraklarını ve vatanlarını samimi duygularla sevdiler.

Belki "Karabağ"-MOİK maçı Tofig Bahramov stadyumunda yapılsaydı, bu maçı izlemek için 600 taraftar bile toplanamazdı. Takımlarımızın Avrupa kulüpleriyle karşılaşmalarında ve milli takım maçlarında statlarımız doluyor. Yerel şampiyonanın pek fazla hayranı yok. Ancak dün taraftarlar yedi bölgeyi geçtikten sonra Hankendi'ye gitti.

Burada asıl mesele Karabağ taraftarlarıydı. Zaten 14 yıldır yüz binlerce vatandaşımız Karabağ taraftarı, 30 binden fazlası bu takımın maçlarını izlemek için stadyuma geliyor. Dün insanlar çoğunlukla Karabağ ve Hankendi'yi görmeye gittiler.

31 yılı aşkın süredir bu şehrin kapıları bize kapalıydı. Resmi yurttaşlarımız son kez Rus askerlerinin koruması ve eskortu altında Hankendi'ye girip çıktılar. Ve bazı savaş esirlerimiz ve sivil rehinelerimiz bu kandan geçti.

Dün Hankendi şehrinin stadında 6.000'den fazla yurttaşımız sakin bir şekilde oturup futbol izledi, futboldan daha çok bu şehirde olmaktan ve bu topraklara adım atmaktan keyif aldılar.
Hankendi futbolunu ülke ve bölge açısından ilgi çekici kılan en önemli faktör, Azerbaycan Devlet Başkanı İlham Aliyev'in stada gelerek sahaya çıkması ve topa vurmasıydı. Bunu önceden tahmin edenler de oldu, böyle bir şeyin olacağına inanmayanlar da.

Elbette topa ilk olarak Cumhurbaşkanının vurmasının sembolik bir anlamı vardı. Bugün Hankendi stadında topa özgürce dokunamayan binlerce yurttaşımızı kaybettik. Karabağ'daki tüm Ermeni askerlerinin top ateşiyle yok edilmesinin önünde bizimkilerin stadyumda topa vurması da semboliktir. Onların topu nerede, bizimki nerede? Onların topları öldürücüydü, bizim toplarımızın sesi artık kimseyi korkutmuyor.

Muhtemelen oyuncular, kulüp yöneticileri ve fanatik taraftarlar dışında hiç kimse bu maçı hangi tarafın kazanacağını umursamıyordu. Bugün burada, bu stadyumda olmanın bir zafer olduğunu herkes anladı. Cumhurbaşkanı İlham Aliyev de konuşmasında şunları söyledi: "Bakü MOİK ile Karabağ kulübü arasındaki maçın sonucu ne olursa olsun kazanan bellidir." Kazanan Azerbaycan halkı, Azerbaycan devletidir! "Karabağ" ile Merkez Ordu Spor Kulübü arasındaki buluşmanın sembolik anlamı büyük.

Bir diğer sembolik jest ise Cumhurbaşkanı'nın şehit çocuklarıyla birlikte stadyumda futbol izlemesi oldu. Bu sadece vatan yolunda hayatını kaybeden muzaffer askerlerimizin anısına duyulan saygının bir göstergesi değil, aynı zamanda devletin emanetlerine her zaman sahip çıkacağının da bir mesajıdır.

2020'nin bu zamanında Karabağ'da kazanılan büyük zaferi görmezden gelenler, Hankendi ve çevresi bölücülerin elinde kaldığı için öfkelenenler, "yeter artık geri kalan bölgeler Ermenistan'a verilecek" diyenler üç aylar önce - 19-20 Eylül'de Hankendi, Hocalı, Askaran, Hocavend, Ağdere bölgeleri işgalcilerden kurtarılırken sessizdi. Ancak bundan üç yıl önce bile bu işin burada bitmeyeceği, Azerbaycan'ın toprak bütünlüğünün tamamen yeniden sağlanacağı en üst düzeyde duyurulmuştu.

15 Ekim'de söz konusu şehirlerde Azerbaycan'ın üç renkli kutsal bayrağı göndere çekildi, 8 Kasım'da Hankendi'nin merkez meydanında Zafer yürüyüşü düzenlendi ve dün iki Azerbaycan kulübü binlerce vatanseverin önünde futbol oynadı. Ne olmuş? Adı, adaletin yeniden sağlanması anlamına gelen Zafar'dır.

Cumhurbaşkanımızın "Bundan sonra Karabağ'ın tüm topraklarında Azerbaycan bayrağı sonsuza kadar dalgalanacak ve Azerbaycanlılar bu topraklarda sonsuza kadar yaşayacak!"