O gerçekten Türkiye'nin Humeyni'si olurdu. 15 Temmuz (2016) askeri ayaklanmasının zaferle sonuçlanması durumunda Pensilvanya'dan özel bir uçak, uzak bir ay içinde Fethullah Gülen ve arkadaşlarını Ankara'ya getirecekti.

Türkiye'de büyük bir kalabalık tarafından karşılanacak, havaalanında yüzbinlerce insan pişvazına gelecek, eski firavunlar gibi evine götürülecek ve devleti oradan yönetecekti. Kimin cumhurbaşkanı seçileceğine, kimin bakan olacağına, kimin cezaevlerinde çürüyeceğine, kimin ülkeden sınır dışı edileceğine o karar verecekti.

Ama mucizevi bir şekilde ve çok şükür Türkiye ikinci İran olmaktan kurtuldu. Erdoğan'ın uçağını havadayken düşürmeyenler, dolaylı olarak değil, doğrudan Türkiye'yi dindar bir devlet olmaktan kurtardı.

Bu nedenle yurt içinde ve yurt dışında her türlü koşullar yaratıldı. Sivil toplum örgütleri bastırıldı, medyanın bir kısmı ele geçirildi, bir kısmı etkisiz hale getirildi, önde gelen ve ilerici aydınlar hapse atıldı, birçoğu korkutuldu ve bu projeye direnebilen, Genelkurmay Başkanı İlkar Başbuğ da dahil olmak üzere generaller, Baskı makinesini Fethullah Gülen'in en yakın arkadaşlarından Zekeriya Öz yönetiyordu.

Ülkenin en yüksek makamı Gülen Cemaati'nin dindar kadroları arasında paylaştırıldı. Hatta Abdullah Gül'ün cumhurbaşkanı seçilmesine atıfta bulunarak bunu vurguladılar ve sonunda Müslüman bir siyasetçi cumhurbaşkanı seçildi. Yılmaz Özdil, sanki kendisinden önceki başkanlar Budistmiş gibi bir şey söylememeli.

2013 yılı sonunda yaşanan "17-25 Aralık darbe girişimi" olmasaydı ve Erdoğan'ın ekibi ile Gülen'in destekçileri yollarını ayırmasaydı, Fethullah Gülen ve yoldaşlarının iktidara gelmesi... Türkiye'de silahlanma sorunsuz bir şekilde gerçekleşirdi.

Ancak bu olay, dini ve siyasi güçlerin yekpare görünen koalisyonunda ciddi bir çatlak ve şiddetli bir düşmanlık yarattı ve çatışmanın belirleyici günü 15 Temmuz 2016 oldu. Erdoğan Gülen'i mağlup etti.

O dönemde Türkiye'deki ve diğer ülkelerdeki Gülen destekçileri darbe girişiminin olmadığını, her şeyin Erdoğan'ın ekibi tarafından ayarlandığını ısrarla savunuyorlardı. Ama bu bir gösteri değildi, her şey oradaydı. Erdoğan ve Türkiye, dedikleri gibi Gülen'in elinden kıl payı kurtuldu. Bu arada yüzlerce kişi öldü ve yaralandı.

NATO'nun ikinci en güçlü ordusunun generalleri tutuklandığında, ABD'nin bu tutuklamalara göz yummayacağı, direneceği ve tutuklamaları durduracağı düşüncesi vardı. Yurtsever generallerin tutuklanması emrinin ABD'nin Pensilvanya kentinden geldiğini söylemeye gerek yok. Amaç Türk ordusunda Gülen yanlılarının önünü açmaktı.

15 Temmuz darbesinde ABD'nin rolü ayaklanmanın yaşandığı gün ortaya çıktı. Bu arada askeri ayaklanmaya ilişkin ilk bilgi de ABD projesinin hayata geçmesin diye Rus istihbaratı tarafından Erdoğan'a verildi.

Evet Fethullah Gülen ve liderliğini yaptığı örgüt bir Amerikan projesidir. Eğer bu proje gerçekleşirse Türk birliğine ve İslam alemine büyük bir darbe vurulur.

İslam'da Sünni ve Şii mezheplerden sonra gerçek güce sahip üçüncü büyük siyasi mezhep olan Nurizm, iktidar manivelalarını ele geçirecekti. Türkiye, İran ve Suudi Arabistan gibi üçüncü siyasi-dini merkez olacaktı. Birbirini kabul etmeyen, kendini diğerlerinden üstün ve haklı gören mezheplerin var olduğu dönemde herhangi bir İslami dayanışmadan söz edilemez.

Hiç şüphe yok ki ABD'nin Türkiye'de teokratik bir rejim kurma çabasının çok geniş hedefleri var. Bu devlet Pakistan İslam Cumhuriyeti ve Suudi Arabistan ile iyi anlaşabilir. Beyaz Saray, demokrasi ve insan hakları gibi kavramlardan Mars'a kadar uzak olan bu ikincisinin mutlak mutlakiyetçilik olmasını umursamıyor. Bölgede sadık, sadık tebaalara ("müttefikler" diyelim) ihtiyacı var. Tasarlanan Türkiye İslam Cumhuriyeti de aynı olmalıydı.

Ama olmadı. 50 yıl boyunca yaratılan, genişleyen, çeşitlenen ve büyük mali kaynaklara sahip uluslararası bir güç haline gelen dini cemaate atılan maya gerekli etkiyi vermedi.

Düşünün ki, SSCB dağılmadan önce, Ayaz Mutallibov zamanında bu toplum ülkemize sızmış, özel Türk liseleri, bir matbaa açmış, daha sonra bir yayınevi, bir üniversite kurmuş, kendilerine sadık ve eğitimli personel yetiştirmiş, yardım etmiş. Devlet kurumlarında terfi ettirilmeleri. Aynı plan Kazakistan ve Kırgızistan'da da uygulandı.

Fethullah Gülen Türkiye'de iktidara gelseydi onun başını çektiği mezhep Azerbaycan'da da iktidara gelmeye çalışırdı. Bu nedenle belli bir personel potansiyeli ve sosyal tabanı vardı.

Artık pek çok siyaset bilimci, Fethullah Gülen'in fiziki yokluğunun örgütünün zayıfladığı anlamına gelmediğini söylüyor. HAYIR. Bu organizasyon tamamen onun kişisel karizması üzerine inşa edildi. Destekçileri Gülen'i yeni bir peygamber rolüne yükseltti. Onun gibi güçlü liderlerin yeri henüz doldurulamaz. Dolayısıyla Gülen'den sonra bu mezhebe liderlik edeceklerin kaderinin İslam halifelerininki gibi olması, birbirlerini "kırmaları" kuvvetle muhtemeldir.

Eğer Gülen iktidara gelirse onun ve destekçilerinin iktidarının uzun süreceği kesin olarak söylenebilir. Ancak bu gerçekleşmedi, üstelik zamanla mezhep deşifre oldu. Bu nedenle tasfiye süreci ilerleyecektir.

Halid KAZIMLI