Göçmenlerin aşağılamasından kendi suçlarına kadar farklı ülkelerden habersiz bir gün geçmiyor.

Göçmenlerin karıştığı kazalar da var. Daha önce bu tür haberler Bangladeş'ten gelirdi. Hint Okyanusu'nda 300-500 göçmenin bulunduğu feribotlar battı. Son yıllarda Yunanistan ve İtalya kıyılarına yaklaşan göçmenlerin lastik botlarla battığına dair sık ​​sık haberler geliyor. Bunları bilerek batırdıklarına dair güçlü bir şüphe var. Çünkü dürüst bir açıklaması yok: Nasıl oluyor da çalkantılı denizde, okyanusta binlerce kilometre yol alan tekneler, adı geçen ülkelerin kıyı sularına yaklaşırken kaza yapıyor? Soruşturmacı, suçlayıcı ve yargıç yok.

Uzun yıllardır katı bir göçmen politikası uygulayan ABD bile bu sorundan çoktan bunalmış durumda. Eski başkan Donald Trump, tam da yasadışı göçü önlemek için Meksika sınırına 5 metrelik geçilmez duvar inşa etmek istedi ancak çalışmaları yarım kaldı. Ve Biden bu politikayı yumuşattı ve bunun sonucunda ABD'nin büyük şehirleri Meksikalı ve Güney Amerikalı mültecilerin ayakları altına girdi. Teksas, Arizona ve Florida'daki Cumhuriyetçi, Trump yanlısı valiler, yasadışı uzaylıları otobüslerle Meksika sınırını geçerek Washington, New York ve diğer büyük şehirlere taşıyor. Mega şehirlerin liderleri onları pansiyonlara, ucuz otellere ve okullara yerleştiriyor. Milyarder Elon Musk, bugün veya yarın mültecilerin yerleşik Amerikalıların evlerine gireceğini söyledi.

Avrupa ülkeleri, Suriye ve Irak'tan kaçan mültecilerin yerleştirmesini henüz tamamlamadı ancak şu anda Ukrayna'dan gelen yüzbinlerce göçmenle karşı karşıya. Göçmenlerin yeniden yerleştirilmesi kampanyasına tüm Avrupa ülkeleri katılmıyor, bazıları fakir, bazıları kendi sorunlarına sahip, bazıları ise sınırlarını önceden kapalı tutuyor. Dolayısıyla asıl yük Almanya, Fransa, Hollanda, İsveç, Avusturya, Belçika gibi ülkelere düşüyor. Çok büyük çoraplar da değiller. Bir yerden sonra göçmen akışıyla baş edemiyorlar.

Bu nedenle son yıllarda Avrupa ülkeleri göçmenlerin ülkelerinden geçerli bir sebeple ayrılıp ayrılmadıkları konusuna dikkat etmektedir. Göçmen Ukrayna'dan gelmişse savaştan ve kaçınılmaz ölümden kaçtığı açıktır. Ama Avrupa'ya yerleşmek isteyen kişi Gürcistan'dan ya da Azerbaycan'dan geliyorsa, iyi olur, o ülkeleri terk etmek sizin için neden bu kadar önemli diyorlar. Taşın içinden geçen belgelere ihtiyacınız var.

İsviçre'de yaşayan göçmen yazar Ali Ekber, statüsünde Gürcü vatandaşlarının Avrupa'ya vizesiz gidebildikleri için toplu halde "eski kıtaya" akın ettiğini ve yaklaşık 10 bin kişinin siyasi sığınma talebinde bulunduğunu kaydetti. Bunlardan sadece 30'una sığınma hakkı verildi, geri kalanı ise Avrupa'da kaldıktan sonra sınır dışı edildi. Gürcistan'a sığınan vatandaşlar arasında 250'ye yakın yurttaşımız vardı ve hiçbirine sığınma ya da ikamet izni verilmedi.

Genel olarak son iki yılda başta Almanya olmak üzere Avrupa ülkelerinden binlerce yurttaşımız ülkemize sınır dışı edildi. Farklı yol ve bahanelerle dünyanın en müreffeh kıtasına gittiler ama Avrupa artık Moskova gibi gözyaşlarına inanmıyor.

Moskova demişken, ülkemizde yaşamak ve çalışmak istemeyen ya da bu konuda zorluk yaşayan yurttaşlarımızın çoğunlukla Moskova'ya ve Rusya'nın diğer şehirlerine giderek iş buldukları ve kendilerine ev yaptıkları bir dönem vardı. Bir diğer hedef ise Ukrayna oldu. Ukrayna ile Rusya arasındaki mevcut kanlı savaş, her iki ülkeye de işçi göçmeni akışını durdurdu. Bunun temel nedeni, savaşan tarafların askerlere ihtiyaç duyması ve uygun, yaşlanan göçmenlerin onlar için potansiyel savaşçılar olmasıdır. Hükümet yapıları, göçmenleri önce ülke vatandaşı olmaya zorluyor, ardından onları cepheye gönderiyor ve onlara pasaportla birlikte askerlik taslağı da veriyor. Göçmenler bir parça ekmek için gittikleri ülkede vurularak öldürülmek istemiyorlar.

Şu ana kadar yüzlerce yurttaşımız Rusya-Ukrayna savaşının karşı saflarında savaşırken öldü.

Bu eğilim, önümüzdeki yıllarda tek tek devletlerin, özellikle de göçmenleri kucaklayan "yumuşak ülkelerin" göç politikalarını sıkılaştıracaklarını ve kimseyi yakın bırakmayacaklarını gösteriyor. Bu, bazı ülkelerde insani felakete, bazılarında ise devrimci hareketlere ve isyanlara yol açacaktır.

Çünkü insanlar çoğunlukla güvenli ve refah içinde yaşamak, çoğu durumda da sadece yaşamak isterler. Gidecek hiçbir yerleri kalmayıp duvara çarptıktan sonra ne tür adımlar atacaklarını tahmin etmek zor.

Halid KAZIMLI