Böyle bir başlık olunca dediniz ki kim bu ya, neden Müslümanlardan beni öldürün diye sesleniyor bu adam.

Müslümanlar bu adama ne yaptılar ki böyle bir seslenişte bulunuyor diye merak ettiniz değil mi?

Evet, ettiniz, ettiyseniz o zaman lütfen yalvarıyorum, Allah için beni öldürün, öldürün de ben ölsün, ölsün ki kurtuluşa ersin benliğimiz İşte bütün mesele buradan kaynaklanıyor. Ben ölmedikten sonra, benliğimiz ölüyor, benlikte ölünce, iman ölüyor.

İmanın kurtuluşu Ben’i öldürmekten geçiyor, O yüzden diyorum sizlere EY MÜSLÜMANLAR BENİ ÖLDÜRÜN,

Öldürün ki ben ben olmaktan çıksın, ilahi hakikat içinde ebedi hayat bulsun, Hayat verenin HAY İSMİNDE EBEDİLEŞSİN Çünkü bizlere hayat veren Hay isminden tecellisi ile bizlerinde kendi katında kendisi ile ebedi olmamızı murat etmektedir.

Bezmi Elest'e Allaha verdiğimiz söz üzere, Rab olarak kabul ettiğimiz İLAHIMIZ OLAN ALLAH, Sözlerimize ne kadar sadakat içerisinde kalacağımızın imtihanı olan dünya hayatında, İBLİSİN VİRUSÜ OLAN BEN 

Hastalığından nasıl kurtulacağımızın bir manada kopyasını bizlere vermektedir, Bu kopyanın adı Hz. Kurandır.

Bu kopyada İblisin LANETLENME SEBEBİNİN ANA DAMARININ BEN hastalığı olduğunu ap açık belirtmiş, Bu hastalıktan kurtulmanın reçetesinde bizlere sunmuştur.

Bununda kopyası yine ruhi hastalığımızın tedavisindeki reçetemiz olan KURANDA BİZLERE açıklamıştır 

      İblis; haset etti, kibirlendi ve bu emre isyan etti. Cenâb-ı Hak; niçin secde etmediğini sorunca, inadından dolayı kendine bir mantık üretmeye çalıştı ve o mantığa sarılarak -hâşâ- Allah’ı ithama kalkıştı. Yani cidâle girişti. Bu ahmakça mantık şu idi: “Beni ateşten yarattın. Onu çamurdan yarattın. Ben ondan üstünüm! (Ben ona secde etmem! Ben ona değil, o bana secde etmeli!..)”

Hâlbuki Cenâb-ı Hak; “Hanginiz üstün?” diye sormamıştı. Ateşin, çamurdan üstün olduğuna dair bir beyanda da bulunmuş değildi. 

Çünkü üstünlük hangi maddeden yaratıldığında değildir. İşte iblis, bu hususta kibrinin içinde helâk oldu. Zira Allah indindeki üstünlük takvâ iledir.

Nitekim öyle insan vardır ki; içinde bulunduğu inkâr, fücur ve sû-i ahlâktan dolayı hayvandan aşağı düşer, esfel-i sâfilîne yuvarlanır.

Fakat insan; Cenâb-ı Hakk’a dost olarak, âlâ-yı illiyyîne de yükselir, melekleri de geride bırakabilir.

Böylece şeytan, ilâhî emre karşı cidâle girerek helâk oldu. “Bir an nefsime uydum, hasede kapıldım, büyüklendim. Affet yâ Rabbî!..” diyemedi.

Menfi duygularının esiri olan aklıyla itirazlar üretti. Ahmaklığa sürüklendi. Kısaca rabbinin emrine itaat etmek gerekirken bahaneler üreterek kendini emrin dışında bırakmanın yollarını aradı.  

İŞTE O YUZDEN DIYORUM Kİ EY MÜSLÜMANLAR, BENİ ÖLDÜRÜN. ÖLDÜRMEZ İSENİZ BEN İMANIMIZI ŞEYTANIN LANETLENMESİ MİSALİ ALLAH KATINDA BİZLERİ MELUN, HAYVANDANDA AŞAGIYA HAYVAN KILACAKTIR.

 Selam ve dua ile

Büyük Türk Dünyası Turan