Bu sefer bu kulüp kapanmayacak Erzurum Spor FK’nın durumunun açıklığa kavuşması açısından yapılan toplantılardan birisinde Ahmet Başkanın açıklamalarını dinlerken, senaryoyu gözümün önünde canlandırmaya çalıştıkça mide spazmı geçirmiş, bu kâbustan bir an önce kurtulmak için hayal âleminden çıkıp, toplantıya geri dönmüştüm. O dönemde takım alt sıralarda çırpınıyor, ligden düşmemek için çaba üstüne çaba sarf ediyordu. Ve hatta çabadan vaz geçtim insanüstü bir gayretle canla başla mücadele ediyordu. Diğer futbol takımlarının maçları doksan dakikada bitmesine rağmen, garibim Erzurum Spor FK’nın maçları ve ortaya konulan performans lig bitimine kadar, son düdüğe kadar devam etmişti. Yönetimi, teknik kadrosu, futbolcusu, idari personeli, hatta ve hatta malzemecisine varana kadar son düdük çalıncaya kadar karşılaşmalara devam ettiler. Bittiler, tükendiler, tabiri caiz ise yerlerde süründüler ama baş eğmediler ve sanki de şampiyon olmuşcasına ligi tamama erdirdiler. Transfer yasakları vardı, parasız demek ayıp olurdu ama bunlar beş parasız olarak sahaya çıktılar. Sahaları yoktu, statları yoktu, birkaç tanıdık yüz dışında taraftarları yoktu, destek çıkanları yoktu göğüslerinde gururla taşıyacakları bir reklamları bile yoktu. Çünkü dünya üzerinde belki de 5-6 milyonu bulacak olan nüfus yoğunluğuna sahip temsil ettikler bu şehirde, kendilerine reklam verecek kimseler dahi yoktu. Bulamamıştılar… Ama bunun tam tersine düşmanları çoktu. Sırtlarından menfaatleşen reklam severleri çoktu. Haklarını yiyenleri çoktu. Dedikodularını yapanları çoktu. Ligden düşmeleri için secdeye bile kapılanları olduğuna inandığımız için ikiyüzlü olanları çoktu. Başka takımlara sıra gelende VAR olanlar, bu şehrin futbol takımına sıra gelende yok oldular. Kimileri kulaklarını kapayarak haklarını çaldı, kimileri de Deli Dumrul misali puanlarını. Zaten yanlarında olan bir kaç iyi ve düzgün adam dışında kimseleri kalmamıştı. Yıkılmadılar. Âleme inat, ligde kaldılar. Sonrası mı, sonrasını da anlatalım. Bir daha anlatalım. Yine anlatalım. Bu takım ligde kalacak. Kayyuma kalmadan, aynı başkan ile aynı ekip ile aynı ruh bilinci ile ligde kalacak. Birilerine inat kapanmayacak. Geçen yıl bir yazımızda; “bu şehirde eli öpülecek birkaç ağabeyimiz var” demiştik. O eli öpülecek olanlardan birisi şimdilerde sıkıntılı kendi derdine düşmüş, zaten bu şehrin takımı onu hiç bir zaman da ilgilendirmemişti ya neyse. Diğeri ise burada ve bu takıma sahip çıkacağına da adım kadar inancım tam. Eminim diyemiyorum ama inancım tam. Çünkü kendisinin bu şehir için gerçekten şans olduğuna inanlardanım ben. Bu şehrin abisi Mehmet Sekmen takımın lağvedilmesine, kulübün kapanmasına izin vermez. Kongre ileri bir tarihe ertelendi, çünkü yapılsaydı aday olmadığı için kayyum yolu açılacaktı. Ertelendi, çünkü çareler bitmedi. Bu sefer olmayacak, bu sefer bu kulübün kapısına kimseler kilit vuramayacak. Bu şehrin şimdi bir tane ağabeyisi var. Umudumuz bu yönde. Umudumuzu söndürme Mehmet Ağabey.