Ne garip varlıklarız kalbimiz kırılsa da ekmeğimizin hatırı için kalbimizi kırana ses çıkarmayıp boğun eğiyoruz. Oysa kırılan bir cam bile çat diye ses çıkarıyor. Karşısındaki insanlıktan nasibini almamış kişi ekmeğimizle oynamasın diye, evde çocuklar ekmek bekliyor diye susuyoruz.
Ben çok gördüm o can bildiklerimizin bir makamlara oturunca, yada eline fırsat geçince atadıkları kardeş, hısım akraba, partinin yolladığı.
İnsanlığın içine edenler sizlerin ölümü de çok sesli olsun azap içinde ateşiniz bol olsun.
Bizler benim gibi olanlar şükür rabbimin verdiği ile geçinip mutlu olmasını biliyoruz.
Rabbim bizleri sevsin yeter. Bu Dünya sizin haramzadelerin olsun. Hayırlı ise bana, dostlarıma, evlatlarıma versin. Ben sandık bilirim; çeyiz sandığım, adam sandığım, dürüst sandığım, sözünü tutmayan namussuzlar. Birine makam için çalışır alın terini verirsin, ağırlığı taşıyamaz. O yüzden kişini sen seç, partisinin seçtiğine verme.
Belki ben safım her yüze güldüm.
Bugün nasılsın samimiyetsizliği ile iyiyim ya sahtekârlığı arasındayız.
Hayat bunlara rağmen güzel. Kul olmak güzelde bu namussuz zalimler zehir saçtı ülkemde. Onları yüreğindeki çöpe atarsak huzur buluruz. Ben ne insanlar gördüm makamları cennet eden de, içine eden de.
Sadece onlar g. sıkışınca salavat getiren yüreksiz pisliklerde sen ahlakınla ol, düşmanın bile sana bakınca utansın.
Hakan Dikmen