Başladığımız haftanın en önemli olayı ABD-Azerbaycan ilişkilerinde yaşanan gerilim oldu. Dışişleri Bakanlığı Avrupa ve Avrasya Bürosu milletvekili O'Brien'ın "ABD'nin Azerbaycan'a yönelik tutumu eskisi gibi olmayacak" açıklamasına ve 907. maddenin yeniden yürürlüğe konulması kararına cevaben, Dışişleri Bakanlığı, O'Brien'ın konuşmasının sonuçlarını "tek taraflı, önyargılı , asılsız" ve kabul edilemez olarak nitelendirdi ve üst düzey Amerikan temsilcilerinin Bakü'ye ziyaretlerine ilişkin moratoryum ilan etti. Washington-Bakü ilişkileri şu ana kadar sorunsuz gitmedi ama 44 gün savaşından sonra ilk kez bu seviyede gerginleşiyor.

Dışişleri Bakanlığı'nın Avrupa ve Avrasya Bürosu'ndaki yardımcısı James O'Brien'ın faaliyeti sadece bulunduğu pozisyona bağlı değil, aynı zamanda ondan önce ABD yaptırım politikasının koordinatörüydü. ABD Senatosu onu bu yılın Ekim ayında dışişleri bakan yardımcılığı görevine onayladı.

O'Brien, 2015-2017 yıllarında (Barack Obama yönetimi sırasında) yurtdışındaki Amerikalı rehinelerin serbest bırakılması konusunda ABD başkanının özel temsilcisi olarak çalıştı.

1989-2001 yıllarında önce ABD Dışişleri Bakanı Madeleine Albright'ın kıdemli danışmanı, ardından ABD Dışişleri Bakanlığı'nın politika planlama dairesi başkan yardımcısı ve Amerikan başkanının Balkanlar'daki özel temsilcisi olarak görev yaptı.

Avrupa ve Avrasya Bürosu, ABD'nin Avrupa, Türkiye, Kafkaslar bölgesi ve Rusya'daki politika konularını koordine etmektedir. Avrupa ve Avrasya Bürosu Dışişleri Bakan Yardımcısı Yardımcısı Joshua Haq, bölgeye yaptığı ziyaret kapsamında geçen ay Bakü'yü ziyaret ederek Cumhurbaşkanı Aliyev ile görüştü.

Cumhurbaşkanı Aliyev, Azerbaycan'ın bölgesel barış gündemi, Ermenistan ile Azerbaycan arasındaki ilişkilerin normalleştirilmesi, barış anlaşmasına ilişkin müzakerelerin sürdürülmesi ve bir an önce imzalanması yönündeki niyetini bir kez daha dile getirdi. Görünüşe göre ABD Dışişleri Bakanlığı, Joshua Haq'ın bölgeye yaptığı ziyaretin ardından Azerbaycan'a karşı sert bir tavır almaya karar verdi.

Washington'un Azerbaycan konusundaki yanlış ve taraflı tutumuna paralel olarak Ermenistan'ın başını okşamak ve yardım kararları almak aslında bu sürecin ne için hesaplandığını ortaya koyuyor. ABD'nin aldığı pozisyona göre Azerbaycan barış istemiyor, üstelik Ermenistan'ın egemenliğini de tehdit ediyor.

Ama aslında süreç tam tersi, Azerbaycan'ın iki yılı aşkın süredir barış için sürekli faaliyet göstermesine rağmen Erivan bu belgenin imzalanmasından her türlü bahaneyle kaçıyor. Amerika ve onun Avrupa'daki uydusu Fransa'nın, Azerbaycan'ı baskı altında tutmak için Ermenistan'ı barış belgesini imzalamamaya teşvik ettiği yönünde bir görüş var. Fransa silahlanıyor, Amerika da Azerbaycan karşıtı kararlarla onu teşvik ediyor.

Burada da şaşılacak bir şey yok, Erivan artık Kafkasya'da Batı'nın "ikinci Ukrayna'sı" rolünü oynamaya hevesli.

Bazen ABD stratejisinin yanlış politikaya dayandığı düşünülüyor, ancak daha sonra düzeltmeye çalışılıyor. İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra Amerika Birleşik Devletleri dünya hegemonyası rotasını uygulamaya çalıştı, ancak Sovyetler Birliği bunu engelledi. Daha sonra ABD stratejisini değiştirerek SSCB'nin müttefiklerini ve dost ülkelerini yok etmeye başladı. ABD Başkanı Truman bunu 1947 yılında doktrininde açıklamıştı. Amerika Birleşik Devletleri'nin ana tarihi başarısı, SSCB'nin ve Varşova Paktı olarak bilinen askeri ittifakın yıkılmasıydı. Artık neredeyse tüm Varşova Paktı ülkeleri NATO'ya katılmıştır. Hatta eski SSCB cumhuriyetlerinden NATO bloğuna katılanlar bile var. Ancak stratejideki ciddi yanlış hesaplamalar hemen kendini gösterdi. Örneğin Çin, 1982'den bu yana Amerika'yla yakınlaşma rotası çiziyor. ABD ve diğer bazı ülkelerden yüksek teknoloji ve yatırımlar alan Çin, dünyanın süper gücü seviyesine yükseldi. Üstelik Çin, Rusya'nın sadece düşmanı değil, aynı zamanda dostu ve müttefiki oldu. Her ne kadar buna ABD ile “rekabet” diyorlarsa da aslında bir çatışma içindedir.

ABD, Asya ve Afrika'ya dikte etmek isterken yanlış bir strateji sonucunda sadece İran, Suriye ve Kuzey Kore'de değil, kıtadaki komşuları Venezuela, Küba ve Nikaragua'da da kontrolünü tamamen kaybetti. . Öyle görünüyor ki ABD, Ukrayna'yı Rusya'ya karşı savaşa sürükleyerek ciddi bir stratejik hata yapmış ve artık askeri birlikleri olmasa da Afganistan'daki gibi kaçmanın yollarını aradığını anlamaya başlamıştır. ABD'li stratejistlerin temel yanlış hesaplaması, ülkenin artık içeriden küresel bir krizle karşı karşıya olduğudur.

Biden'ın yarım gününün anlamsızlığından yararlanan stratejistler, Bakü'yü hedef alarak çeşitli hedeflerin peşine düşüyor. Resmi Bakü, bölgesel güvenlik için "3+2" platformunun (Azerbaycan, Ermenistan, Türkiye, Rusya ve İran) öncelikli olduğunu ilan etti. Bu Washington'un planlarına göre değil. Çünkü İran ve Rusya ABD'nin bölgedeki düşmanı, Türkiye ise rakibi. Ermenistan'ın bölgede hiçbir potansiyeli ve özel bir değeri yoktur. Azerbaycan'ı Ermenistan dışındaki bu ülkelerle çatışmaya sokma çabaları boşunadır ve ABD bunu çok iyi anlıyor.

Karabağ'da ayrılıkçılığı ortadan kaldıran ve egemen topraklarını tamamen yeniden tesis eden (Gazakh ve Kirkin'in 7 köyünün halen işgal altında olduğunu unutmadan) Azerbaycan'a "Ermeni kartı" üzerinden baskı yapmak artık eskisi kadar kolay değil.

Minsk Grubu devre dışıdır ve ABD'nin Kafkasya özel temsilcisi resmi bir görevdir. Rusya'nın son zamanlarda Karabağ'daki Azerbaycan karşıtı çizgiyi tamamen reddetmesi Washington'u ciddi şekilde endişelendirdi. Birkaç ay önce Macron açıkça Azerbaycan ve Rusya'nın bölgede birbirleriyle yakın ilişkiler içerisinde olduğunu söylemişti. Bu nedenle Kongre komitesinde "Karabağ'ın geleceği" konusunda anlamsız tartışmaların açılması, bazı mali yasakların gündeme getirilmesi gerekiyor. ABD hâlâ Güney Kafkasya siyasetinde güçlü bir Azerbaycan olmadan bir miktar başarı elde edilebileceğini düşünüyor.

Gürcistan, Amerika Birleşik Devletleri'nin bir "devleti" olma işlevini büyük ölçüde kaybetmiştir ve artık Tiflis'te bir ofis kurup Kafkasya'nın bütününde politikayı belirlemek artık mümkün değildir. Azerbaycan da bağımsız bir politikanın savunucusudur ve ABD ile ilişkilerini "patronu" olarak değil, ortağı olarak geliştirmek istemektedir.

Ermenistan da 44 gün savaşında aldığı ağır yenilginin ardından toparlanmaya çalışıyor ancak her iki taraf da yanlış yolu seçmiş. ABD, Ermenistan'ı Rusya ile karşı karşıya gelme noktasına getirerek, Azerbaycan ile barış sürecini bloke ederek onu güçlendirmenin mümkün olduğuna inanıyor. ABD, Kafkasya'da "zayıf baraj" oyununun kuralını uygulamak istiyor. Bakü-Washington yolunda yaşanan silahlı saldırının "3+2" geliştirme platformunu da etkilediği görülüyor. Her halükarda, Azerbaycan Dışişleri Bakanlığı'nın açıklamasında "buna karşı resmi Bakü, '3+2" formatının (Azerbaycan, Ermenistan, Türkiye, Rusya ve İran) güvenliği açısından bir öncelik olduğunu teyit etmektedir. Bölgeye yönelik bu çabaları baltalayan her türlü yorum uygunsuzdur. Amerika, bölgede Rusya ve Türkiye'nin yanı sıra Azerbaycan'ı da zayıflatmak için Avrupa Birliği ve ilgili kurumlarını Fransa gibi güçlü noktalara karşı "birleştirmek" istiyor. Avrupa Birliği düne kadar barış görüşmelerinde kısmen objektif bir moderatör rolü oynayabiliyorken, ABD uyandıktan sonra misyonuna ciddi zarar verdi. Hiç şüphe yok ki Amerika ve Avrupa, Rusya'ya yakınlığından dolayı Azerbaycan'ı cezalandırmak istiyor.

Amerika, eski büyüklüğünün uzun zaman önce düştüğü gerçeğini kabullenemez. Ancak gerçek şu ki dünya sadece ABD'den büyük değil, hatta 5'ten de büyük. Japonya'ya atom bombası attığınız tarih Ağustos 1945 değil. Ya herkesle iyi geçinmeye çalışmalısın, ya da sana ait olmayan şeylere burnunu sokmamalısın. ABD'nin Karabağ'da ne işi var? Şimdi madem bu kadar güçlü, Ortadoğu'da en yakın müttefiki İsrail'in dahil olduğu savaşı durdursun. ABD, Azerbaycan konusundaki hatasını mutlaka anlayacaktır. O zaman Washington için çok geç olmamasını umalım...

Nazım SABIROĞLU