Ahilik Haftasıymış… Bu haftaları ve özel gün ve geceleri kaldırın artık lütfen… Hangi haftayı yaşadık ise, hangi gecenin önemine ehemmiyet verdik ise o yönden anamız ağladı gitti. Engelliler haftasında engelleri aşamamış bir millet olarak, Yeşilay Haftasında alkol yüzünden kendi milletiyle kan davalı olmuş bir toplum olarak, trafik haftasında her gün onlarca canımızı kazalara kurban veren bir ülke olarak bu haftalar bize ayak bağı olmaktan başka hiçbir işe yaramıyor artık. Bu haftaların etkinlikleriyle uğraşırken harcadığımız zamana, paraya, emeğe yazık. Üstüne üstlük yalan da söylüyoruz cabası… Hangi Haftayı amacına uygun yaşadık ki; biz onu da göremedik. Pandemi sürecinden kurtulamadık ki başka haftalara, önemine, içeriğine ve hatta sıkıntılarına vakıf olalım. Büyük bir çoğunluğumuz, halen daha pandemi şartlarında yaşadığı için, sanki de dünyadan bihaber yaşıyoruz. Halen daha maskeliyiz. Bu sefer ki maskelerimiz yüzümüzü de kapadı artık. Kimseler kimseyi tanımıyor artık. Neleri kaybettik, neleri görmedik, Neler kaçtı gitti gözümüzün önünden farkına dahi varamadık. İnsanlığımız kaybettiğimizi, merhametimizi kaybettiğimizi, iyilik duygularımızı kaybettiğimizi anladığımız vakit inanın çok geç olacak ve geri dönüş, birçok şey için hiçbir şey ifade etmeyecek. Afaki yapılan zamların suni olduğunu, olması gerektiğinden çok çok fazla olduğunu ve hatta keyfi yapıldığını artık hepimiz biliyoruz. Maddiyata dayatılan birçok manevi değerimizin bedelinin bu derece ucuza satılması ise işin başka bir hüzün boyutudur. Eşref-i mahlûkatlığımızı çok ucuza pazarladık vesselam. Tarlada parasını ödeyip çöplere dökülen nimetlerin hesabını, padişahların padişahı sizden sormayacak mı zannettiniz ki; bu firavun vari hareketleri ticaretin her alanında sürdürürsünüz. Bire alınanı on beşe vermekle zengin olunmaz, bereket kazanılmaz, ticari kâr yapılmaz. Cehennemin dibinde haram it kanı olan ateş mekânı yaparsınız hepsi o kadar… Osmanlı düşmanları onu da unutturdu ya bize; Ahilik kavramı ne güzel öğretmişti… Eline, diline ve beline sahip olacaksın diye. Terazine sahip olacaksın diye. Merhametle, insanlıkla, hoşgörüyle ticaretini yapıp, sabır ile bereketini kazanacaksın diye. Ve hak edenler, Sıddıklar-peygamberler derecesine kadar yükselecek. Elbette ki inancı olanlara sesleniyoruz. Elbette ki, ALLAH ve O’nun varlığına inancı olanlar ve hesap gününe inanlara sesleniyoruz. Yoksa kâfirlerle, münafıklarla ve gayri Müslim olanlarla işimiz olmaz bizim. Tefecilik yapıp, faiz ile iştigal olup, ALLAH a ve bu husustaki emirlerine karşı savaş açanlarla işimiz olmaz bizim. Sattığımızı yerine koyamıyorum bende mecburum bu işi bu şekilde yapmaya demekle zaten istenilen amaca hizmet etmiş olmuyor musunuz? Aslında bu durumu size çok görmeyiz ki; hükümet kurumları yapıyor bu işi, siz yapmışsınız çok mu? Sivil Toplum Kuruluşları yapıyor bu işi, üyeleri yapmış çok mu? Koltuğa bir defa oturup kalkmak nedir bilmeyenlere sormazlar mı hiç bu kadar süredir esnaflığa, ahiliğe, ticarete yarar ne işiniz oldu diye?

Ahilik nedir diye?

Gerçek ahiler geldiğinde veya siz gerçek ahilerin yanına gittiğinizde onlara ne diyeceksiniz diye düşündünüz mü? Hacı Bektaş-ı Veli’yle karşılaştığınızda, Ahi Evran ile karşılaştığınızda yüzlerine nasıl bakmayı düşünüyorsunuz. Bu bahse konu olan kişileri tanımıyor iseniz; sizin esnaflığınız da, bizim bu yazdıklarımızda, sizin ahilik teşkilatının temsilcisi boyutunda olan oda ve derneklerinizin hepsi de boşunadır. Sonrasında bereketleri yokmuş muş… Allah’a yönelin ve gerçek esnaflıkla ticaretinizi yapın bakın nasıl bereketleniyorsunuz… Ahilik haftasıymış.