Amerika korkakların ülkesi değil ama Rusya'ya füze fırlatmak, Bin Ladin'in karısını yatakta öldürmek anlamına gelmiyor, böylece Beyaz Saray'da bir protestocuyu toplayıp kahve içerken ona liderlik edebilirsiniz, hoşunuza gitse bile...

Dünyada günün ana olayları, Ukrayna'nın ilk kez ABD'nin uzun menzilli ATACMS füzesiyle Rusya sınır bölgesi Bryansk'ı vurması ve Başkan Putin'in güncellenen nükleer doktrini imzalaması oldu. 

Putin'in belgesi kamuya açık olmasına rağmen ABD başkanının böyle bir izin verdiğini ne gören ne de doğrulayan oldu. ABD'nin resmi olarak onaylamadığı kararı Fransa ve İngiltere destekledi. Elbette bu bir hata değil, onlar da biliyor, bu ülkeler baştan beri bu anlaşmaya dahil olmuşlar. Amerika artık "ağabey" olarak önde, onların da füzeleriyle takip etmesi gerekiyor. İngiltere'nin "Fırtına Gölgesi", Almanya'nın "Toros" ve Fransa'nın "SCALP" ile destek vermesi gerekiyor. "Le Figaro" iki gün önce Fransa ve İngiltere'nin "SCALP" ve "Storm Shadow" füzeleriyle saldırı yetkisi verdiğini yazmıştı ancak kısa süre sonra bu haberi siteden kaldırdılar. ABD bu nedenle füzesini Rusya için somut bir hedef olarak ortaya koydu.
Amerika korkak bir ülke değil ama Rusya'ya füze fırlatmak (Pentagon'un müdahalesi olmadan bunu kullanmak imkansız), siz de bir protestocuyu toplayıp kahve içme operasyonuna liderlik edebilesiniz diye Bin Ladin'in karısını yatağında öldürmek anlamına gelmiyor. Beyaz Saray, hoşunuza gitse bile. O yüzden mevcut sessizlik ve gizem anlaşılabilir, Amerikan sistemine uyuyor. 

Ayrıca biraz "ayı"nın tepkisini öğrenmeye benziyor. Önce kuyruğa basıp tepkiyi bekliyorlar. Modern diplomaside buna "kırmızı çizgi" denir.

Amerika da elbette bu rızayı vermişti ve Zelensky'nin 5 maddelik "Zafer Planı"nda gizli tutulan maddeler de bu füzelerle ilgiliydi, yani onları nereden vuracağı konusunda çok önceden bir somutluk vardı ve bu tür haritalar da vardı. dağıtıldı. Ancak hedef sayısı Ukrayna'ya verilen (veya daha sonra verilecek) füze sayısından kat kat fazladır. Ayrıca Rusya filin kulağına yatmadı, özellikle hedef olarak gösterilen uçaklar (askeri hava alanları) 300 km'den daha uzak bölgelere kaydırıldı. ATACMS füzeleri de ucuz değil, her birinin maliyeti bir buçuk milyon dolar ama kendi ifadelerine göre Pentagon'un cephaneliğinde sayıları sınırlı. 

Alt düzey Amerikalı yetkililerin açıklaması, Kuzey Kore askerlerini ön cepheye getirmesi nedeniyle yeni gerginliklerden doğrudan Rusya'nın sorumlu olduğu yönünde. Hatta Ukrayna'ya Kuzey Korelileri ABD füzesiyle vurma talimatı verildiği bile iddia ediliyor. Rusya Savunma Bakanlığı, Bryansk bölgesine 6 ATACMS füzesinin ateşlendiğini, bunlardan 5'inin düşürüldüğünü söyledi. Zelensky ayrıca ATACMS'in Rusya'ya karşı kullanıldığını doğrudan doğrulamadı, yalnızca "artık ATACMS'imiz var ve hepsini kullanacağız" dedi. Zelensky, uzun zamandır arzuladığı "oyuncağı" ile Rusya'dan intikam almak için sınırdan uzaktaki hedefleri vurma eğiliminde olabilir, ancak ABD'nin bu konuda endişesi yok çünkü bu füzeler kendi kontrolleri dışında kullanılamaz. 

Kremlin propagandacıları, bugün televizyon kanallarında Rusya'nın tepkisinin ne kadar "acımasız" olacağını anlatmak için çağırdıkları uzmanları neredeyse susturdu. Ancak görünen o ki, resmi propaganda henüz çok fazla ses çıkarmıyor ve Rusya'nın nükleer silah kullanabileceği yönünde açıkça tehdit oluşturmuyor.

Askeri kaynaklar Rusya'nın tepkisi için birkaç seçeneğin olabileceğini söylüyor. Örneğin Karadeniz'de NATO insansız hava araçları düşürülebilir ve ABD'nin düşmanlarına (İran, Husiler, Kuzey Kore vb.) Amerikan filosuna saldırmaları için modern gemisavar füzeler ve denizaltı torpidoları sağlanabilir. birlikler. Ukrayna sınırlarına yakın NATO üslerine nükleer olmayan bir saldırı - örneğin Polonya'daki bir lojistik merkezi, Romanya'daki bir F-16 üssü veya NATO ülkelerinin sınırlarına yakın askeri depolar, NATO ülkelerinin altyapısına yönelik siber operasyonlar ve Amerika Birleşik Devletleri vb. 

Biden'ın görev süresinin sonunda Rusya ile yüzleşmenin hangi düzeyde olacağına karar vereceğini tahmin etmek zor. Yani Biden ekibi, Trump'ın "barışı koruma misyonunu" bozmak için mi bu gerilimi artırıyor, yoksa bu, iki yaşlı adamın son görüşmelerinde ocak başında yaptığı bir anlaşma mı, anlamak zor. Trump'ın oğlu bu kararı "babasının göreve başlamasından önce bir dünya savaşı başlatma arzusu" olarak değerlendiriyor. O da başkanın oğlu gibi dünyanın çöküşünün değil, gücün tadını çıkarmak istiyor...

Son olarak Medvedev'in "Biden öldüğünde dünyanın yarısını yanında götürmek istiyor" düşüncesi ayrıldığımız günün en kanatlı açıklamasıydı...

Nazım SABIROĞLU