Eli kulağındadır; şimdilerde sessiz ve perde arkalarında kulis yapan ve başkanlık hülyaları içerisinde yaşayan birçok aday adayımız meydanlara çıktı çıkacak gibi.
Birçoğunu biliyoruz, tanıyoruz ve gönül olarak ta gerçekten istiyoruz.
Ama daha birkaç ay evvel uçakla gelip havaalanında davul zurna ile karşılanan ve seçim gecesi kaybolanları tekrardan görmek dahi istemiyoruz artık.
Bilmem nerenin müdürü, bilmem ne başkanı veya nerenin yerlisi.
Kimin umurunda; bunu bende söylüyorum ama halkımın ortak sesi bu yönde…
Bu yüzden; sadece seçim zamanlarında bu şehir sınırlarını arşınlayıp, halkımın hayallerini çalıp gitmenize artık müsaade de müsamaha da yoktur.
Yeminle olsun, böyle bir teşebbüste; ilk ben yazacağım gelen aday adayının gereksizliğini.
Daha önceden o şekilde gelenleri de gördük, daha ilk toplantıda “ben buraya zorlama yoluyla geldim, aklımda burası yoktu” gibi laflar söylemelerine de müsaade etmeyeceğiz. Kimseleri de zincir zoruyla tutmuyoruz.
Bu şehrin kapısı her daim dergâh kapısı gibi olmuştur ey erenler… Ne gelene git ne de gidene gel denilmemiştir.
O yüzden de ekmeğinin tuzu olmamış, o yüzden de yüzü hiç ama hiç gülmemiştir…
Gelen yükünü toplayıp, hakaret ederek çıkıp gitmiştir.
Tarihte bu konuda inadına inadına hep tekerrür etmiştir.
O yüzden bu saatten sonra istemiyoruz dışarıdan bir aday, dalıyla budağıyla gelip benim şehrimde bana ağalık taslasın, bana ahkâm kessin. Bu şehirde, bu şehri yönetecek birisi yok mu ALLAH aşkına. Bu kadar insan ne güne duruyor…
Rabbime şükürler olsun; bu şehrin öyle evlatları var ki.
Bu saatten sonra bu şehre, bize ne lazım?
Bize; karnı doyunca “gözü ayakkabılarına düşenler” değil, karnı doyunca “haydi bismillah işe koyulalım” diyenler lazım.
Uzm. Hakan Dikmen
Yorum Ekle
