ANA

ANA Bu gece uyuyamadım anne, 36 yaşın korkusu vardı içimde. Beni 37 yaşıma götüren gecenin Seherinde soğuk var, Seherinde kar… Üşüdüm, anne! Bütün gece Sesin çınladı kulaklarımda Geçmişten gelen sesin: "Uyu kızım Büyü, kızım, Yürü, kızım, Dil aç kızım, Konuş kızım!" diyordun...   Büyüdüm, anne, Tarihin en amansız Yıllarında büyüdüm. Dil açtım, anne, Hayatın en çetin Yollarında yürüdüm! Amansızca vuran oldu, Düştüm kalktım kaç kere Kalktım kalkmasına da, Ama kalbim çok acıdı, Canım çok yandı anne... Sen bana bu dünyada Vicdanların kör olduğunu Kadın olmanın, Böylesine zor olduğunu Söylememiştin...   Ayakların üstünde durmak, Namusunla yaşamak, Hak bildiğini eylemek Hep doğruyu söylemek… Her şeyin bedeli varmış Kadın olmanın bedeli Her şeyden daha ağırmış! Bunları bana söylememiştin... Kimseye göstermedim gözyaşlarımı, İçime akıtmayı öğrendim, anne, Mutluluk rolü yaparak, Acıları yendim, anne. Yüreğim avucumdayken Başım dimdik gezmeyi Öğrendim anne... Bana vuranlar sevinmesin diye Düşmemeyi öğrendim Ve yalandan gülmeyi… Öyle bir öğrendim ki, Ağrıları, azapları yuttum Gülmenin aslını da unuttum. Mutluluk rolü oynamayı Öyle öğrendim ki, Mutlululuğu, unuttum...   Bu gece Sesin geldi kulaklarıma, Bana masal anlatıyordun, İyinin kötüye her zaman Galip geleceğini söylüyordun. Ben tam 36 yıl Günü güne ekledim İyilerin zaferini bekledim anne! Nedense kötüler güldüler Kötüler galip geldiler! Masalların böyle bitmiyordu anne... Seni dinliyordum, "Bir varmış, bir yokmuş…" Benim masalımda "Yok"lar daha çokmuş, anne... Büyüdüm, anne, Artık o kız değilim, Sana daha çok yakınım Acı ve gözyaşlarıyla Büyüyen bir kadınım...   Hatırlar mısın anne? Kâbe'ye gidiyorduk… Sessizce dua ediyordun. Birden sana Kim için dua ettiğini sordum. Yüzüme bakıp: "Anne olunca anlarsın "dedin. Ben anne olmadım... Ama seni az da olsa anladım... Arkamdan vuran dostları, Kalbimi verdiğim sevgilinin Üvey bakışlarını görünce Anladım, anne! Arkamı dönebileceğim Tek varlıkmışsın... Sevincimi paylaştım seninle, Ama üzülmeyesin diye Paylaşmadım kederimi. Aslında hüznümü tek sen gördün, Değiştiremedim kaderimi… Beni bir tek sen anladın Sende gördüm aşka düşenin Tenha ve ıssız olduğunu Sende gördüm anlayışın Nasıl sessiz olduğunu...   Sevdiğim bana: - Sen benim hiçbir şeyimsin! Dedikten beş dakika sonra Sen bana: -Sen benim her şeyimsin, demiştin. Oysa ben senin değil,   Onun her şeyi olmak istiyordum Onun gönlüne dolmak istiyordum… Ne çabuk geçti zaman, 36 yıl boyunca Sen oldun yanımda her an Senin gözlerinde Gazapların en güzeli olurdu Birileri beni ağlattığında… Alevlerin en yakıcısı olurdu Birileri beni aldattığında... Göçmenlerin yurt hasretini, Yurtsuz çocukların gözyaşlarını İçimde hissettim yine. Savaşta yitirdiğim dostlarımın Gözlerini, arzularını, hayallerini Hiç unutmadım, anne... Beni acılar büyüttü, Bu yüzden güçlüyüm, anne! Gençliğin, aşkın, sevdanın tadı Bir amansız savaşla batıp gitti. Aşk? Tanıyamadan yitip gitti… Yapraklar gibi gökte uçuyordu Ben aşkı tanıdığımda Aşk benden kaçıyordu...   37 yaşıma ulaştım anne, Ateşe atılan Janna' dan, Vatan uğruna   Kir'in başını kesen Tomris'ten, İskender'e adalet dersi veren Nüşabe' den, Sevgi şehidi Leyla'dan Daha çok yaşadım anne! Ama ne Tomris olabildim, Ne Janna ne de Nüşabe, Leyla da olamadım, anne, Ama senin, her şeyin oldum. Beni çocukluğuma götür anne, Mutlu sonla biten masallar anlat. "Var"ları çok olsun, masalların "Yok" ları bir kenara at. 36 yaşın bu hoyrat akşamına Alışmak istiyorum Ve 37 yaşıma Senin masallarına inanarak Ulaşmak istiyorum anne!   Şiir: Ganire Paşayeva  Kutlu tini şad olsun, Türk Dünyasının başı sağ olsun. Gökalp Şentürk #TOYŞAD


Orjinal Habere Git