Bu köşenin adı İronik Sorgulamalar..
Her hafta gündemi veya ters giden işleri düzden cümlelerle yazmak yerine ironi yaparak yazıyoruz.. 

Neden? 

Çünkü bazı şeyleri, hattâ çoğu şeyi bırakın gazeteci olarak sadece insan sıfatımızla bile sorgulayamıyoruz da ondan! 

Bazen beynimde bir kapatma tuşu olsa diye düşünüyorum.. 

İstediğimde dursa..
Düşünmese..
Herşeyi sorgulamasa...


Ama yok!
Olmuyor! 

Gündeme bakıyorum, neyi yazacağımı şaşırıyorum..
Görme diyorum, olmuyor..
Sus diyorum, olmuyor.. 

Kemal Sunal'ın 1979 yapımı "KORKUSUZ KORKAK" isimli bir filmi vardı...


Çekingen, hattâ korkak bir adam olan Mülayim'in, doktor tarafından 3 aylık ömrünün kaldığını söylemesi ile kişilik değişimini anlatan bir filmdi.. 

Komedi diye izlesek de çok anlamlı mesajları vardı. 

Mülayim; hastalık öncesi normalde söyleyemediği her şeyi, espri yaparak  söylüyor ve devamında ters tepki aldığında ise "mesela yani" diyerek toparlıyordu. 

Çünkü bildiği doğruların arkasında durmaya cesareti yoktu, korkuyordu.. 

Korktuğu şeyler ise; evinden atılması işinden kovulması, parasız kalması, dışlanması, sevilmemesi vs.. 

Sonra ömrümün 3 ay kaldığını öğrenince, kaybedecek bir şeyi olmadığını farkediyor, birden cesaret geliyor ve her şeye ciddi meydan okuyordu...


Şimdi bizde toplum olarak sorgulayamıyoruz ya.. 

Bahsettiğim filmdeki Mülayim karakterinin "mesela"sına benzeyen  bir tarz geliştirdik sanki.. 

"MIŞ GİBİ" yapıyoruz! 

Bu aslen bir çocuk tiyatrosu ismi... 

Ama sanki bu devirde herkesin kendini kurtarma yolu olmuş.. 

MIŞ GİBİ YAŞAMAK! 

Peki, "MIŞ GİBİ" davranmak nedir? 

Çocuk tiyatrosunda verilen mesaj hayal gücüydü..
Çocuklara hayal kurmayı öğretiyordu.. 

Biz yetişkinler ise hayâlini değil gerçeğini yapıyoruz.. 

Herşey yolundayMIŞ gibi! 

Hiç bir sorun yokMUŞ gibi! 

Etrafta olanlar bizi ilgilendirmiyorMUŞ gibi.. 

Dönen türlü oyunları, yalanları anlamıyorMUŞ gibi... 

Bize değmeyen yılan zararsıMIŞ gibi.. 

Değse bile susmak erdemMİŞ gibi... 

Sırtımızdan geçinenlerin, beş başı mâmur yaşaması hakMIŞ gibi... 

Her dayatılanı yapmak zorundayMIŞ gibi.. 

Olan olayların vehametini görüp, sonrasında sadece sosyal medyada paylaşmak, bizi rahatıyorMUŞ gibi... 

Görmezden gelince bitMİŞ gibi.. 

Çıkarlarımızın, korktuklarımızın, sustuklarımızın günü geldiğinde bize döneceğini bilmiyorMUŞ gibi.. 

Kısacası; üç maymun misâli GÖRMEMİŞ, DUYMAMIŞ, BİLMİYORMUŞ GİBİ YAPMAK, YAŞAMAK!


MIŞ gibi yaşamak Mülayim misâli günü kurtarıyor belki...
Ya sonrası? 

Mış, Miş gibi yaparak kendimizi piş pişliyoruz ancak! 

Annelerimiz galiba çok ninni söylemiş zamanında bize...
Ninni duyunca uyumaya alışmışız bir kere.. 

Ama annelerimiz;
"Uyusunda büyüsün niinnniiii..."
"Tıpış tıpış yürüsün niinniiii..."
demiş bize... 

Kapat gözünü görme piiişş piş...
Duyma, konuşma piişş pişşş...
İşine bak piişş pişş..
Seni ilgilendirmez piiişşş piş... 

Dememiş ki! 

Ya bizi ilgilendireceği gün gelirse? 

O zaman da yokMUŞ gibi davranabilecek miyiz? 

Cevabı siz verin.....


Dip not:
Ben bu MIŞ GİBİ yapmayı düşünürken...
Günlerden pazartesi..
Yani dün...
Çok değer verdiğim bir dostum vesilesi ile; kendileri güzel, yürekleri güzel insanlarla tanıştım...
Oturup muhabbet etme şansım oldu. 

Yazıları sıkı bir şekilde takip ediyorlarMIŞ..
(Bir mış daha:)) 

Üzerine konuştuk.. 

Ve bu ironik "MIŞ GİBİ" hikayesini düşünen bana; gerçekten yaşayan, gerçekten gören, gerçekten anlayanlar da VARMIŞ çok şükür dedirtti... 

Akıntıya kürek çekiyorMUŞ gibi, yeldeğirmenleri ile savaşıyorMUŞ gibi hissettiğim ve ruhen çok yorgun olduğum bir dönemde ilaç gibi geldiler bana.. 

Gerek tanıdığımız güzel dostlarımıza, gerek yeni tanıştığımız ama sanki çook önceden tanışıyormuşuz gibi hissettiğimiz güzel yüreklere çok teşekkür ediyorum.. 

Bir bilseniz ne kadar iyi geldiniz.. 

Anlayan, dinleyen, dinlendiren insanlar hâlen varMIŞ dedim...
İYİ Kİ..... 

O zaman ez-cümle..... 

Yaz yaz nereye kadar..

Bu hafta beni MIŞ gibi sayın olmaz mı?

En baba konuyu, en ayrıntılı şekilde hemde ironisiz, dümdüz yazMIŞIM! gibi düşünün…..

İronik Sorgulamaların da bir "MIŞ" ı olsundu….

Haydi "güzel" MIŞlı hayaller kurmaya….

İlle de "MIŞ" diyecek isek:
Gerçekten varlığına, yaşadığımıza şükredeceğimiz MIŞ ları bulmaya yaşamaya... 

Kendimizi kandırdığımız, piş pişlendiğimiz, hem kendimize hem etrafımıza zarar veren MIŞ lardan da bir an önce kurtulmaya niyetle inşallah...



                            VESSELÂM...